vavien bağlantı sevdalısı komşuya sahip olmak

sen josef mezunu olmamdan mütevellit şahane bi görselle girmek istiyorum bu müstesna konuya. al amk:

görsel

fotoreseptör denen bi şey icat edilmiş aga. o kadar kabul görmüş ki tuvaletlerde bile yerini almış, ağız tadıyla sıçmamıza engel olunmuş. demek ki faideli bi şey. büyüklerimiz böyle uygun görmüş, ben sorgulamam.

hadi onu da geçtim yıllarca güzelim otomatlarları kullandık. apartmana girişte bi basardın, koca apartman ışıl ışıl. üst katta yiyişen komşu gızı varsa çeki düzen verir kendine, semra teyze burnunu temizliyorsa hemen tatağı duvara siler hiç değilse görmezdin o dolmasporu.

böylesine sistemler varken, vavien de nerde çıkıyor hanefi amcam? vavieni biz sadece engin günaydın filmi olarak hafızamızda saklayaydık ne olurdu? anamıza sövüyordu da, sen bi akşam kapıyı merdivenle çalıp "ışıkları vavyen bağlıcam olm vavyen" diye çıktın piyangodan.

bir de rahat bir onbeş dakika "bak burdan bascan yancak, sonra üstten basınca bu söncek o yancak. çok güzel sistem. ilk zaten böyleydi de senin ev sahibinin kayınçosu var imdat. aha o pezevenk değiştirdi" diye hem bu sistemi analiz etmen hem de imdatın kulağını çınlatman biraz abartı olmadı mı?

insanı hayattan soğutan sahipliktir yani. kafa siker. başka dert yokmuş gibi vaviyeni kafaya taktırır. yaşlı komşunun merdivenini tutup mavi kabloyu maviye, "gök" kabloyu göke bağlamayı izlettirir.

ama şahane sistem. bak burdan basıyon yanıyo, sonra üstten basınca bu sönüyo. dediğim gibi sen josef mezunuyum.