vatandasi azarlayan devlet memurlari

hayattan bezmiş bir vaziyette , insana sürekli ters cevap verenleri de vardır.

personel alımında çok dikkatli davranmak gerekmektedir. gerçi bu tarz insanları personel seçiminde ayırt etmek çok zordur ama...

dünyanın kendileri etrafında döndüğünü sanan yüksek makamlarda ki memurlardır. daha net anlatım için (bkz: got).

(bkz: ileride gote girebilecek entryler)

yemedikleri küfür kalmamış devlet memurlarıdır. özellikle de hemşireler yaparlar bu işi. kimse gücenmesin ben hemşireden korkarım arkadaş.

Çoğu konsolosluğumuzdaki memurların büyük bölümünü oluşturan güruh.

Yurt içinde bir nebze de yurtdışında çok koyuyor be abicim.

Bir de konsolosluk için 8 saat yol gelip, öğlene kadar çalıştıklarından 3 saat içinde işini halledebilme ihtimalini sevmenin yanında, evraklarını sana fırlatarak "yarın gel, bugün yetişmez" diyenlerini de görmüştür bu tarih.

"Zihniyetimizin a.q size bir şey olmasın" diyorum ve susuyorum.

(bkz: yurtdışında yaşamak)

memur zihniyetinin doğurduğu memurcuklardır.

boyle durumlarda sizin de ka$larinizi catip sinirli sinirli bakmaniz becerebiliyorsaniz inceden inceden laf sokmaniz cok i$e yarar...
yalniz anlarsa sıctınız, pe$in soyleyeyim.

recep tayip erdoğan.

yaptığı işin yoğunluğu yetmiyormuş gibi bide üstüne prosedürü anlamayan anlamak istemeyen ne yaparsanız yapın bir türlü memnun olmayan vatandaş karşısında kafayı sıyırmıştır.

cağaloğlu'daki emekli sandığı müdürlüğü'ne gideriz. dayıoğlunun alacağı burs için bu kurumda babasının kaydının olmadığına dair belge alacağızdır(bu olayı da hiç anlamadım ya neyse). belgeyi alacağımız bankonun önünde dışarıya taşmış bir sıra vardır. bankonun arkasında olması gereken memur yerinde değildir. saat 14.30'u geçmiştir halbuki. sıradan uğultular yükselir. birkaç sinirli vatandaş tepki gösterir, "nerde bu memur!" gibi bağırtılar yükselir. bir müddet sonra arka tarafta bir kapı açılır. elinde bir bardak çayla bir abla gelir. bankodaki yerine geçer ve,

"bi çay içirtmediniz bea!" diye bağırır. sinirli bir abi:
"ne demek çay içirtmediniz?! senin mesai saatin bu! nası çay içiyosun?!"
"içerim sana ne?!"
"içemezsin görev saatinde! yarım sattir seni bekliyoruz!"
"bekleyeceksin tabi işin ne?!"
"herkesin işi gücü var kardeşim! sen bize hizmet etmek zorundasın!"
"zo-run-da falan değilim! yapmam işini bak! kes artık!"

abi bakar olmuyor, susar. ablamız elini ağır tuta tuta bir saate yakın zamanda kuyruğu ancak eritir. hem suçlu hem güçlü derler ya, herhalde durumu özetleyen söz bu. memleket bu memurlarla doludur maalesef. binbir türlü evrak, bürokrasi, saçma formalite eziyeti yetmiyormuş gibi bir de insanları böyle kişilerle uğraştırırlar. benim devletim, benim memurum işte...

maaşını ben veriyorum sus lan denilerek susturulacak, olmadı amirine şikayet edilecek memurdur.

dövülesidir.

bulundukları yere vatandaş sayesinde geldiklerini unutan, halka iyilikle yaklaşmaları gerekirken götüne girenler hasebiyle höyküren insanlardır.

ajdarvari bir şekilde alırım tüm yetkimi senden diyip kravatına yapışmak sorunu çözecektir. sıkıyorsa bir daha azarlasın.

(bkz: vatandaş akıllı olsun)

birgün bir tanesi elimde kalacak. bu da ahdımdır. insanı çileden çıkartıp deli gömleğine sokmayı meziyet bilen memurlardır. tamam binbir türlü insanla uğraşıyor olabilirler. ancak ben gidip tüm nizam ve intizam kuralllarına uygun yaklaşımımı sergilerken yolda yürümesini bilmeyen bir tipten ayar yersem tahammülümün de tıkanıp yok olacağını tezayül edebilirim. her resmi daire ziyaretim bana gastrit olarak geri dönüyor. bu placeboyu yıkmak için kendimi feda edebilirim her an. altı ayı göze aldım.*

çoğu komplekslidir.
genellikle yaşlıları ya da hemcinslerini azarlarlar.
güzel/yakışıklı karşı cins olunca azarlamak bir yana kolaylıkla işlerini hallederler.

ezik psikolojisini içinde taşıyan tiplerdir. amiri gelince dil darbelerini sıklaştırır.

zavallıdır hele dede ve nineleri azarlayan tipler vardır bir de insan değillerdir zaten.