uzun bir ilişkiden sonra tekrar hayata tutunma

uzun bir ilişkiden çıkıp tekrar hayata tutunmaya çalışan çaba gösteren ama aradan aylar geçmiş olsada başaramayan etrafındakilere dikkat etmeyen karşı cinsin suratına bile bakmayan aklından bile geçirmeyen hayata ot gibi devam etden nerden tutsam nerden başlasam diye düşünerek haftaları geçiren ama evden dışarı çıkmayan ne yapacağını bilmeyenlerin göstermesi gereken çababalar.

uzun ilişkinin psikolojik ölüm olduğunu destekleyen görüş.

başta sıkıldığı halde bu durumdan çıkmak için çaba sarf etmeyen, evde ağlamayı kalabalıkta dalıp gitmekten iyi bulan ve sonra ben ne yapıyorum diye durup düşünerek bu durumundan sıyrılacak olan kişi düşüncesidir. zaten o durumdan bir an önce çıkmazsa çevresinde ki herkes kendisinden uzaklaşacaktır. er yada geç hayata tutunacaktır. meşgale edinmesi tavsiyesinde bulunulmalı.

uzun ilişki sonrası olası inkar-öfke-depresyon-kabullenme aşamalarından geçen bünyenin hiçbir şey yaşanmamışçasına hayata kaldığı yerden devam etmesidir.

senin tutunup tutunmadığından ziyade karşı tarafın tutunup tutunamadığını düşündürten evredir.
edit:yazım

kırıntı kadar beklenti varsa acının daha büyük olacağı dönemdir. insanlara rol yapmak kolaydır ama eve geldiğinizde uğraşacak şeyler ararsınız, zamanın hemen geçmesini istersiniz yarın olsun işe gideyim, okula gideyim, zıkkım bir yer olsun da gideyim işte dersiniz. yemek yersiniz bazen lokmaları hızlı hızlı atarsınız ağzınıza o an bir fikir gelir çok yesem kilo alsam artık bana kilolu deseler değişsem ben bu şekilde değişsem insanlar bana kilolu desinler ilk gözlerine çarpan yüzümdeki hüzün değilde göbeğim olsun dersiniz, bu aptalca fikir geçer. ne yediğinizi anlarsınız ne içtiğinizi ne düşündüğünüzü. bir saatten sonra yer, zaman, mekanda anlamsızlaşır. gel diyene gidersiniz yada hiç bir yere gitmeden evinizde oturur ağlasam daha çok ağlasam ölsem ağlamaktan hastaneye düşsem o zaman gelir mi acaba dersiniz, bu aptalca fikirde geçer. çünkü siz mantık insanısınız böyle şeyler size göre değil gitmişse gitmiş size ne kendi bilir ne halt yerse yesin al mutlu olsun şimdi dersiniz vurursunuz yumruğunuzu masaya ve başlarsınız kendi kendinize ağır sözlere; sen bana bunu yaptın ya şuracıkta gebersem iki dünya bir araya gelse barışmayacağım seninle,nasıl yaptın ya nasıl yaptın bunu sen bana, hiç mi düşünmedin beni bu bencillik nedir ya. gözünüzdeki yaşı siler ağlamayacaksın onun için ağlamayacaksın unutacaksın anladın mı diye bağırırsınız ardından belki boşluğa. belkide susarsınız biraz ağlayayım geçer zaten şimdi deyip soğukkanlılıkla dalga geçersiniz kaderle. birine bakmak ne anlam ifade eder ki birdaha hiç kimseyi onun gibi sevemeyeceğinizi bilirsiniz. gittiğiniz yerler, yediğiniz yemekler, aldığınız hediyeler onlar da keşke bitse bir anda onun gibi kaybolsa o yerler kaybolsa yıkılsa, yemekler birdaha hiç yapılmasa, ipleri erise kaybolsa su olsa o yeşil mont, çalmasa hiç o mavi mp4 hiç üretilmese o renk o şekil, o yüzük kaybolsa hiç bulunmasa eşi benzeri. ama olacak bütün bunlar, gel sen bunca şeyin içerisinde otur ağlama, unut, hayata dön öyle mi yok öyle birşey kendinizi kandırmayın gerçek bu.

dışarı çıkmaktan kendini salıp azıcık sapıtaraktan gerçekleşmesi mümkündür.

mutlaka olması gereken ama bir reçetesi olmayan şey hele seviyorsanız.

en kasvetli dönemdir.gezerek eğlenilerek atlatıldığı sanılır ama zamanla ne yapıyorum lan ben diye iç dünya sorgulanmaya başlanır.

herkesin yeri dolar...

yeniden "bir gözleri ahuya zebun olduğun" andır. paha biçilemez...

en başta, hayattan kopmamak gerek.
hayallerde, hülyalarda uçmamak gerek. bunun sonu da var, unutmamak lazımdır.

zordur. tutunmak için bir sebep lazımdır ama istemezsin.

ilacı varsa birinin söylemesi tavsiye olunur. başkasını sevmek demeyin, unutun demeyin, özür dileyin demeyin. hiçbiri olmuyor hiçbiri. ilacı da yok zaten.*

insanların alışkanlıklarından vazgeçmesi zordur uzun bir ilişkinin sevgiside azalmıştır sadece alışkanlıktır yapılması gereken hayatına ne kadar insan girerse uzun ilişkinin enkazıda o kadar çabuk ortadan kalkar insanın hayatı boş bir sayfadır ne kadar çok nokta* koyarsan noktaların çokluğundan hangi noktanın ne anlam ifade ettiğini unutursun doğru birini bulduğundada o sayfayı yırtar beyaz bir sayfa daha alırsın.

2 aylık ilişkiden sonra bile yıkılan insanların olduğu bir dünyada yaşamaktayken durum vahimdir.