uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum

turgut uyar'ın dünyanın en güzel arabistanı adlı kitabındaki geyikli gece adlı şiirinde geçen insanlardan kaçış ve kendine dönme hissinin mükemmel dışa vurumudur.

üsküdara giderken adlı dizide yavuz adlı karakterin söylediği ve ardından bize bu saatten sonra ancak turgut uyar diyerek şairi selamladığı dize, güzel şiirin son,güzel şiirin güzel dizesi.

"Geyiğin gözleri pırıl pırıl gecede
imdat ateşleri gibi ürkek telaşlı
Sultan hançerleri gibi ayışığında
Bir yanında üstüste üstüste kayalar
Öbür yanında ben"
Ama siz zavallısınız ben de zavallıyım
Eskimiş şeylerle avunamıyoruz
Domino taşları ve soğuk ikindiler
Çiçekli elbiseleriyle yabancı kalabalık
Gölgemiz tortop ayakucumuzda
Sevinsek de sonunu biliyoruz
Borçları kefilleri ve bonoları unutuyorum
ikramiyeler bensiz çekiliyor dünyada
Daha ilk oturumda suçsuz çıkıyorum
Oturup esmer bir kadını kendim için yıkıyorum
iyice kurulamıyorum saçlarını
Bir bardak şarabı kendim için içiyorum
"Halbuki geyikli gece ormanda
Keskin mavi ve hışırtılı
Geyikli geceye geçiyorum"

Uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum.