bugün

Benim gibi uyuyana saygının asla olmadığı bir ortamda yetişen birinin tam anlamıyla takıntısıdır.

Uyurken asla gürültü istemem. Çünkü uykum çok hafiftir. Aynı şekilde uyuyana da müthiş bir saygım vardır. Mümkün olsa nefes bile almıycam o derece. Kedim bile uyurken parmak uçlarımda yürürüm. Ve bana kalırsa olması gereken budur.

Uzun yıllar kyk'de kalmış biri olarak bu konuda çok şanslıydım. Oda arkadaşlarım bu konuda çok titizdiler. Hatta uyuyana saygı duyulması gerektiğini onlardan öğrendim diyebilirim. Böyle ortamda yetişmediğim için lambur Lumpur hareketlerim oldukça fazlaydı. Ama artık bu konuda kendimi eğitebildim.
En çok yaptığım ve beklediğim bir nezaket gösterimidir lakin ben ne kadar dikkat edersem anlamsız şekilde o kadar ses çıkar eşyalar yere düşer.
genelde uyuduğum için saygı duyulması gereken taraftayım pek fırsatım olmuyor.
Kimki diyor, uyuyana diyor, saygı gösterirse diyor ona diyor iki cihanda diyor o ooo diyor. Tabi.
Uyunan odaya çoluk çocuk göndermemektir. Ama analarında nerde o düşünce.
uyurken sevdiğimi izlemek, en büyük saygı olsa gerek.