bugün

Bazı bilim adamlarının teorisine göre ağaçlarda uyuyan atalarımızın uykuda yere düşmemesi için oluşturduğu savunmanın bize kalan hatırasıdır.
Çeşitli mekanlarda düşerim balkon,uçak, otobüs, kanepe,banyo, merdiven...
ben bisiklet sürerken düşüyorum hep. Can sıkıcı bi durum.
beynin tepkisidir. olay şöyle. siz uyusanız bile beyniniz uyumaz sadece mod olarak yavaşlar mekanizma kendini korumaya devam eder. bu sırada vücut fazla hareketsiz kalırsa beyin öldün mü lan alo demek için vücuda bir şok gönderir böylece siz düştüğünüzü sanırsınız. bugünde bilgi içerikli entry girdim çok şükür. evet.
Harbiden çok kötü bir durum. Yaşayan bilir.
Yıllardır yaşadığın en boktan duygu. Her uykuya dalışım bir örneğini daha yaşatır. Vardır bir mantıklı açıklaması.
arada uyurken düşme hissi geliyor da iki adrenalin yaşıyoruz şu hayatta.
yataktan düşsem de onu yaşamasam keşke .
Vücudumuzda iki ana sinir sistemi tipi bulunmaktadır: Somatik ve otonom. Somatik sinir sistemi istemli hareketlerimizi kontrol ederken otonom sinir sistemi iç organlarımızın işleyişini iki alt dal ile kontrol eder.

Bu iki dal sempatik ve parasempatik sinir sistemidir. Sempatik sinir sistemi üzerinde kontrol sahibi iken parasempatik sinir sistemi üzerinde kontrolümüz yoktur.

Uyku halinde sempatik sinir sistemi etkisi azalır, Bunun sonucu parasempatik sinir sisteminin etkisi göreceli olarak artar. Bir noktadan sonra sempatik sinir sisteminin etkisi fazla düşerse organların işleyişi hayati seviyelerin altına düşmeye başlar. Bunun üzerine beyin vücudun ölmeye başladığını zannedip sempatik sinir sisteminin etkisini aniden arttırır. Bu da hissettiğimiz düşme hissini oluşturur.
insanı deliye döndüren, sinirlerini bozan olaydır. yok arkadaş, günlerdir rahat uyku yok bana..
Genellikle uçurum, merdiven gibi yerlerden düşme hissi şeklinde anlık olan bir durumdur.

Bana da genelde merdivenden düşme şeklinde hissetiriyor kendini. Galiba atalarım merdivenlerden ilk düşen bireylerdi.
Ben genelde çatıdan uçuyorum birde ayağınla bir direniş içindesin ya çok kötü yahu.
Jack landon'un Ademden önce kitabında konusu geçen olay. Eski insanlar ağaçtan düşerek öldüklerinden o korku hissi nesilden nesile aktarılmış ve bize kadar gelip rüyalarımıza girmiştir.
Gecenin köründe yüreğiniz ağzınıza gelmiş bir şekilde uyanmanıza sebep olan histir.
Korkmamak gerek. Bu herkese olur.
Hayatımdaki tek heyecandır kendisi.

Bu da olmasa yemin ederim halim içler acısı güzel kardeşlerim.
Kısaca beyninizin sizi ölüyor sanması durumunda gönderdiği şok sonucu oluşur.
iş öyle bir boyuta varır ki uykuya dalmadan bir düşeyim, sonra uyurum nasılsa gibi bir hisse kapılınır.
Bundan 17 sene evvel bugün yaşadığım histir, ama o gerçekti.
Başıma çok gelen bir durumdur. Güzel aslında heyecan veriyor.
beynin bedendeki herhangi bir damar sıkışması, sinir ezilmesi uyaranına yanıt olarak, bir şoklama uygulamasıyla seni erken uyandırması sonucu yaşanan duygu olabilir.
kabusların, ani ve korkutucu rüyaların bu şoku yaratmak için beyin tarafından acil olarak programlandığını düşünüyorum.
kabusun şok etkisiyle derin uykudan hafif uykuya geçmeden uyanıklık durumuna geçiyorsun.
Hep yaşanan bir durumdur. Sıçrayıp uyandırır. Merdivenden yuvarlanırım ki bu en büyük korkularımdan. Genelde şehrin üstende kökü olmayan bir ağaç dalında, salıncakla sallanırken düşüyorum.
Düşme değil de ben hiç kayak falan yapmadım ama bende nedense rüyamda kayarken dağdan aşağı indiğim esnada karlı çam ağaçlarına tosluyorum öyle uyanıyorum.
Avcılık toplayıcılık döneminden kalma bir içgüdüyle alakalıymış bu. Muhtemelen uyurken bile tetikte olmak gerekliliğinin getirdiği bir his.
Inception tarzı bir şeydir.

Eğer düşme hissi varsa kesin uyanırım.