bugün

Dönem dönem yaşadığım durum.

Dünyanın üzerine kurulduğu sistemler tek tek boka sararken, iş yerinde vakit öldürmek için girdiğim bu mecraya iş diye bir şey kalmayınca biraz daha uzaktan ve daha büsbütün bakınca anlıyor insan ne kadar "boş" şeyler içinde çırpınıp durduğunu.

Esasında sadece sözlüğe özel bir durum değil. insanların tamamından usul usul soğuyorum.

insan yılandan daha beter zehirliyor. Şeytandan daha beter yoldan çıkarıyor. Ölümden daha beter öldürüyor.

insan yaptığı küçücük şerefsizliklerle, şerefsiz dünyaya uyum sağladığını sanıyor. Oysa dünya böyle bir yer değil. Bu küçücük ama milyarlarca şerefsiz onu böyle yaptı.

insan yokken kendini tedavi ediyor dünya. Bizsiz gerçekten çok güzel. Hiçbirimiz farkına varamaz olduk ama boğaza inen yunuslar ya da paris'te gezen geyikler bile diyor ki "artık bi siktirin gidin amk!

Neyse...

Ben bikaç gün siktir olup gideyim. Umarım sözlüğe de yunuslar, geyikler falan iner.

Hadi eyvallah.
Serdar abi, tamam gel o 06'yı hala plaka sanıyoruz. Üzülme.
Biz de bayılıyorduk sana. Babam yaşında adamsın, ne diye yazıyorsan zaten. Hacca gidip zekat verecek yaştasın ama hâlâ entry giriyorsun. Şaka gibi.

Ayrıca Şimdi mi fark ettin bunu? Senin akranların takma dişlerini içi su dolu bardağa koyup çoktan uyudular bile.
inanırmısın abi baze bende soğuyorum bazen şeytan diyor ki hesabını birden sil sözlükten siktir ol git. ama yazmayı seviyorum bağımlılık yapmış burası yazamayınca kendimi boşlukta hissediyorum.
Siz hala soğumadınız mı?

Bir dönem gerçekten çok severdim burayı. Çevremdekiler çok şaşırırdı nasıl keyif alıyorsun ne var bunda bu kadar diye.. Bir Baktım ki aslında hiçbir şey yokmuş.

Ha bir de o zamanlar öğrenciydim şimdi özel sektörlerin finosu. Bir de yaşlandım. Hunharca güldüğüm tek şey çorabım. Başka bir şey yok.
sol framede bulunan aktroll ve cinsiyetçi kişilerin upladığı veya açtığı başlıkları yazılan cahilce yazıları gördükçe buradaki insanlardan gün geçtikçe daha çok iğreniyro hâli ile uludağ sözlükten soğuyorum.
benimdir yakında kafa izni alacağım.
Dışardan güzel görünen içine girince bok çukurundan farkı olmadığını anlama durumudur. Yeni mekanlara yelken açma zamanı geliyor gibi...
ne var ki burada onu diyin hele?
soğumaktan ziyade eski tadını veremiyor ya da yaş gittikçe hiç bir şeyden eskisi tadını alamamanın verdiği bir his. yavaş yavaş elimizi ayağımızı çekeceğiz bu gidişle.