unut demek kolay

Bazı şeyleri bir anda silip atmak kolay değildir öyle...
Çevrendekilere kalınca beylik laflar etmek kolay.
Unut demek kolay, başkasını bul demek kolay, alış demek kolay...
Ama insanın yüreğinin tam orta yerine kocaman bir kazık çakıp gidenleri yok saymak öyle kolay olmuyor işte!
Belki dünyanın en lanet, en kahrolası insanları da olabilirler.
Ama olmuyor, sevildiler bir kere...
Canın acıyor be...
Hem öyle böyle bir acı değil...
Uyuyuyamıyorsun, yiyemiyorsun, gülemiyorsun...
Öyle bir anda yok saymak kolay değil.
için yanıyor ama bunu yaşamayan anlayamıyor.. .
Ama öyle bir zaman geliyor ki o acıya alışıyorsun...
Hayatını altüst eden o insanı unutmaktan vazgeçiyorsun.
Sende öyle derin izler, hiç haketmeđiğin halde öyle derin yaralar bırakıyor ki, tüm bunları unutmakla onu affetmiş gibi hissediyorsun.
Ve onun affedilmeyi haketmeđiğini biliyorsun...
Bazen birilerini özlediğin için değil, onun gerçekte kim olduğunu asla unutmamak için hatırlıyorsun.. .