umutsuzluk özgürlüktür

kafamın güzel olduğu bir gün bir yerde okudum.
daha sonra bir arkadaş fight club repliği demişti. mantıklı geldi. ama ben hatırlamıyorum, kontrol de etmedim. ilk kim söylemiştir bilmiyorum yani

yalnız sarstı bu söz beni. hep bir umut dünyası. beklentiler, hayaller.
yaşamak için başka çare de yok sanki.
umut edeceğiz, hayal kuracağız; hiç biri de gerçekleşmeyecek, yumruk yemiş gibi serileceğiz yere.
belki de kavuşursun hayallerine. muzaffer olursun kürsüye çıkıp şampanya patlatırsın. sonra yeni umutlar yeni hayaller.

zirveye çıkıp şampanya patlattıktan sonra kafama sıkıp ölmek istiyorum ben.

umudun olmadığı yerde çaresizlik başlar, çaresizliğin olduğu yerde özgürlükten bahsedilemez.

umutsuzluk degil, kimseden bir beklentinin olmamasi ozgurluktur.