bugün

zaman zaman herkesin dönüşebileceği kişidir bu deyip empati yapalım önce. özellikle karşılıksız aşklarda bu çaresiz duruma düşebiliriz. ancak bunu alışkanlık ve kadere dönüştüren, bunu obsesyon yapıp bu durumla yatıp kalkan, bir süre sonra da bu durumun getirdiği acıdan adeta zevk alanlar için söylenecek ne var? tez zamanda iyileşmeleri gerekir.

neler yapar bu kişi? karşı taraf onu hiç umursamaz. ağzıyla kuş tutsa siklemez. "eee ne var lan" der. sen gider, en seksi şeyleri giyersin. herif üff hiç yakışmamış der, gider en paspal kadınla birlikte olur, seni hor görür. sen kendini kültüre, okula, kariyere verirsin, herif bundan etkilenmez. ya da vice versa. umursamaz kişi hatun kişidir. erkek ne yapsa yaranamaz, o kadını etkileyemez. işte, kişinin patalojisi o noktada başlar. illahi billahi kendimi ispat edicem, görcek bak neler kaçırıyor diye kendini cambazlığa vurursa o zaman yoldan çıkar, sapıtır, maymunkeremaymun olur.

sonuç paragrafı ile kompozisyonumuzu bitirelim: biri seni umursamıyorsa, ona kendini kanıtlamaya çalışmak boş bir çabadır, zaman kaybıdır. bir kişi bir kişiyi hor görüyorsa kolay kolay takdir etmeye başlamaz. o zaman durumu kabullenip başka mecralara akmak lazımdır.
patron, calisaninin tam verimli olmasini istedigi gibi bunu asla alamayacagini da bilir. umursamaz bu sebeple.

patron yavsagi var ya, iste o, umursamaz birine kendini kanitlamaya calisan kisidir.
Tez canlı, kendine güveni tam oturmamiş yada ıspat gerektirmeyecek birine değer verme gereksizliği göstermek suretiyle kendini temize çıkarma yada açıklama durumunda gören fazla umursayan kişi tipidir.
ikili ilişkilerin bitiminde hatunda yahut adamda kendini gösteren eziklik kompleksi mağdurudur. terk edilmeyi hazmedemez ortalık malı bir dallama olur çıkar.
kendini eski sevgilinin yeni sevgiliyle kıyaslar, saçmalamaları bitmez. damı götü dağıtır kendini kanıtlama sevdası yüzünden. muhabbetlerin mezesi olur bu saçmalıklarıyla.
örneğin ucubenin, çirkinin tekidir ama hırsından kendini dünyanın en güzel karı'sı zanneder, yazıktır.
bir tane de dostu yoktur ki "saçmalamasana kızım! topla kendini" desin. yazık kere yazık.
(bkz: boş işler)