bugün

eğer bir hedefte hata yapmaktan korkup umut kaybediliyor ise, mükemmiliyetçilikten dolayı bir depresyona girme ihtimali yüksektir.
eğer bir aşk acısı gibi bir şeyse, dertleşebiliriz * kapım her zaman açık erkek,kız,eşcinsel,ateist,mümin,türk,kürt... herkes yazabilir.
Diri diri toprağa girme durumu...
Belki de en acısıdır bu, içtiğin su bile ağır gelir bu durumda, nefes alış verişin değişir , vasıfsız hissedersin , bi amacın kalmaz , aniden susarsın konuşasın gelmez , yazasın gelir belki ya da ne bileyim şarkılar gelir aklına en derinden , gelir ama gitmez hiç bi yük. Kısacası ağırdır umudunu kaybetmek , elini uzatmak istersin ama tutamayacağını bildiğin için sadece bakarsın...
tamamen umudu kaybedip dibe vurmaktansa varılmak istenen noktanın bize bir hayır getirmeyeceğini anlayıp kendimize başka bir rota çizmemiz gerekir.

ne kadar hata yaparsak yapalım, kaybedersek kaybedelim; oynamaktan, çözüm odaklı olmaktan başka çaremiz yok.
kız olup bunu yaşayan ya çirkindir ya delidir.
hepimiz bir umutsuz vakayız.
her çevrimiçi olduğunda bana mesaj atmadan çıktığında kaybediyorum umudumu yavaş yavaş, ama olsun be belki bir işi vardı yazamadım diye avuttum kendimi, hala da avutuyorum.
istiklal sevaşımızın en kötü günlerinde--sakarya savaşı süresi-- bile umudumuzu kaybetmedik, bundan sonra mı kaybedeceğiz.
hayatını kaybetmekle eşdeğerdir. yaşarken hep bir şeylerden umutlu olmalı insan. yoksa canlı cenazeden farkı kalmaz.
Bir nevi kayboluş, çaresizlik ve herşeyi kabullenmek.
kendini kaybetmek ile birebirdir.
Yıpratıcı bir ruh durumu.
Oysa sabır ve inanç yeni kapılar acar...
O vakitten sonra yaşamdan bi zevk alamıyosun, yere çakılıyosun adeta hayata küsüyosun insanlara küsüyosun.
Işin garip tarafı umut olmadan da yaşanmıyo, olunca da yaşanmıyo. Hayat acıdır arkadaşlar toplu intihar edelim
bu saatten sonra her seyin anlamsiz olmasi.
umudumuzu kaybetmedik, çünkü umudu bulamadık hiç, sadece umut aramaktan vazgeçtik
bulamayacağımızı anlayınca...köleyiz lan biz köle...
Geç bile kalınmış olaydır.
yitirmiyoruz umudumuzu falan kimisi içten umutlanır... Hem bir söz vardır sevdigim, umut sadece cennette yoktur diye.
hadi yarın hadi evelsi gün diye diye kendini bitirmek.
sonrasında boş vermişliği getirir ki bu çok tehlikelidir.
Bu yüzden nefes aldığımız sürece umut hep vardır.
olmalıdır.
yusuf/87: Oğullarım, gidin, Yusuf'u ve kardeşini araştırın. ALLAH'ın rahmetinden umut kesmeyin. inkarcılardan başkası ALLAH'ın rahmetinden umut kesmez.'

Yakup peygamber kendisine öldüğü söylenen yusuf'tan yıllar sonra bünyamin'i de kaybediyor. buna rağmen takındığı tavır yukarıdaki ayette açıkça belli. derdimizi önümüze koyalım, "yakup seninki de dert mi" diyebilecek tek bir kişi var mı burada? öyleyse yakup'u örnek alalım.
Ne kadar umut dolu yaşasan olmuyo bazen,umudun kırılıyo,hayallerin kırılıyor.Bu yüzden umutsuzluk sanırım çok daha rahat,kaybedecek fazla bir şeye sahip değilsin en azından.
Olum o değilde bu başlığın altına ayetlerden, dini masallardan örnek falan vermeye çalışmış. Adam umudumu kaybettim diyor siz hala...
Beterin beteri var deyip hep devam ettim. Bu yüzden de hiç kaybolmadı umudum.
nietzsche'ye göre işkenceden kurtulmaktır. kendisiyle aynı fikirdeyim.

görsel
istiyorum ama kaybedemiyorum.

(bkz: umuda hapis)