umudu bitirmeyin

sokak çocuklarının ıslahı ve eğitimi için kurulan merkezlere "umut evi" dendi ve bu umut merkezleri kapanma tehlikesi altında.

Bakırköy'de, dört prefabrikte toplumun önyargılarını kırmaya çalışarak hayata katılmaya çalışan 30 genç yaşıyor. Umut Çocukları Derneği'nin 'Umut Evi' adını verdiği bu yer, istanbul'da sokakta yaşayan tüm çocukların sığınmak için geldikleri ilk adres. Bugüne kadar sokakta yaşayan yüzlerce çocuğu büyüten Umut Evi, onları kimlik sahibi yaptı, bağımlıklarından kurtulmalarını sağladı. Eve geldiklerinde ufacık çocuklar olan gençler büyüdü, askere gitti, döndükleri yer ise yine bu yuva oldu. Kimi de evlenip yeni bir yaşama başladı. Ancak şimdi boşaltılma tehlikesiyle de karşı karşıya...

http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=208278

devletimizin yeni ve harika işlerinden biri daha.
neden türkiye de güzel şeylerden bu kadar nefret ediliyor?
neden iyi kalpli insanlara bu kadar düşmanlar?
neden halk cahil? neden devlet kötü bir şey yaptığında halk buna "dur" demiyor?

ne kadar duyarsız ve başıboş toplum olduk.
artık sözlükte bile böyle başlıklara prim vermiyoruz.
kimsesiz çocuklar yurdu başlığına yazacak 10 yazarı zor bulurum.
ama bakire kız hakkında, ya da sokakta eşofman giyen kız hakkında yorum yapacak yüzlerce yazar bulabilirim!