çoluk çocuğun olmadığı, kaliteli yazıların, esprilerin olduğu yıllardır.
nikim yok benimlerin, zehirlerin( sonradan rihez olmuştu sanırım) , melankoliklerin vaudeville for vendettaların karinlerin josef k abberlineların, cemsbglerin, saipsizlerin, imhoteplerin ve adını daha telafuz edemediğim nice güzel yazarların olduğu zamanlardı. şimdi çoğu yok ve uludağ sözlük bitik..
edit : evet işte, bende onu diyorum. bu entry'i eksileyen malların olmadığı zamanlar..