bugün

gözlerin önde, kulak kepçelerinin ileri doğru kavisli, el ve kolların arkadan ziyade ön tarafta daha işlevsel olarak geliştiği oluşum biçimimize ters olarak, biz türkler; malum aktivite haricinde her nedense ardımıza daha çok önem veririz.

nedendir? bilinmez; tarihimizde bilmem kaçıncı kuşaktan dedelerimizin hararetli savunucusuyuzdur yada bizzat şanlı tarihimizin her şart ve koşul altında yılmaz savunucularıyızdır.

niçin? " önünü kolla " sözü çok anlam ifade etmediği ve tutmadığı halde "arkanı kolla" veya "arkanı sağlama al" gibi laflar çok tutmuştur dilimizde.

veya neden? darbeleri hep arkadan yeriz de önümüzden hiç darbe almayız yada gerçekte öyle değildir de bu bir alışkanlık mı olmuştur?

örneğin; insanlar neden 'ardına bakmadan kaçarlar' bizde... oysa, kaçma fiili öncelikle önüne bakmayı gerektirirken... ve neden? 'ard arda' deriz 'ön öne' değil de. oysa, niteleme ileri doğru yapılabilecek iken biz durumu geriye doğru niteleriz.

bakınız; mehter takımından söz dahi etmiyorum...

bilimsel olarak araştırmak gerek şüphesiz fakat ardına bu derece değer ve önem veren bir toplumun ilerisi ile olan alakadarlığı ne derece tatmin edicidir şüphe götürür diye düşünmeden edemiyor insan.
pek çoktur, ama pareto analizi yaparsak bir tanesi tokat gibi çarpar yüzümüze.
(bkz: siktir et)
yapılan her işdeki özensizliğin sembolüdür bu sihirli kelimeler.

- abi duvar yamuk olmuş sanki
+ siktir et, iş görüyor ya

- ya epey konu birikmiş sınava
+ siktir et, son gün bakarız

- abi, şu hesabı tekrar kontrol etsek. bak uydu sapar mapar rotadan, kaybolur falan
+ siktir eeeet. uğraşamam şimdi.
islam'ı şeçerek anaerkil toplumdan ataerkil topluma geçmiş olup, kadının aile içindeki değerini yitirmesi.
güncel Önemli Başlıklar