bugün

hırrım.
(bkz: hışşş bak bi)
70'li yaşlardaki bir karı koca ve genç misafirlerinin sohbeti:

-adam: hayatım çay koyarmısın
-kadın: tabi şekerim
-adam: şeker dedinde şeker alabilirmiyim balım
-kadin: tabi bitanem
-adam: kek varmı gülüm
-kadın: hemen getireyim kocacım

kadın mutfağa gider

misafir: maşallah bu kadar sene evlisiniz ve eşinize hitabınız cicim ayındaymışsınız gibi
adam: sus çaktırma, 6 senedir adını unuttum böyle idare ediyorum...
(bkz: kardeş)
lan denyo baksana buraya.
hacım nbr ya.
hacıs telefonda güzelmiş hani.
(bkz: babu$)
(bkz: kanku)
(bkz: ortağım) *
(bkz: hanımkız)
(bkz: laan)
*hocam
(bkz: lan yarraamın başı) *
dolmuş şöförü camdan kolunu sarkıtır ve ilerde bir minibüsün yanında sigara içip müsteri bekleyen şöföre seslenir:
-memeeeeeet!
diğeri elini kaldırıp:
+ hoooopp

bunun hangi canlı lisanında bir selamlaşma olduğu hala anlaşılamamıştır.
-tertiiiip!
amcolim.
ibnenin oğlu dursana.
(bkz: hemşo)
hooopppp bilader??baksana bii
şşşşşşşşşşşşş bilaaaaaaaaaaaaaaderrrrğğğöh
tarzı cagrısımlar duyulabilir geç saatlerde taksimde
lan dik duvara tırmanan *
arthurr! neredesin tanrı aşkına?
hışşşşt!nerden böyle len devrimci!
bahele !
(bkz: mori) türkçe de değil oysa ki...
"lan *mına koduuum oglu geçen yine....." dır.
yöresel;
more, mori
gençlik;
kanka *
ayrıca;
cabbar, lan turist, keranecii gibi.
sosyolojik açıdan da önem arz eden bu hitap şekilleri insanlar arasındaki samimiyet ve mizah anlayışıyla doğru orantılı olup onlar hakkında bilgi sahibi olmamıza da olanak verir.

kardeşim, abi, abla, hacı, hocam, kanka, bebişim, kuzum, usta... gibi yaygın kullanımların yanında: at kafa, yarraam, kankix, apça oğlu, reis, am biti, behlül... gibi ütopik kullanımlar da mevcuttur.
(bkz: türk malı) örnekler çok vardır.