türkiyeden çekip gitmek

Bugün ilk kez aklıma gelmiş fikir. Amına kodugumun bir hırsızı ps3 ümü çalmış. Beni bu yozlaşmış faşizm himayesindeki paradokssal ülkede tutan tek şey ps3 tü . Oda gittiğine göre artık bu dünyadaki ve bu ülkedeki geleceğimi düşünme zamanım geldi. Hırsız ve şerefsiz bir milletin içinde daha fazla duramam. Bana almanya yolu gözüktü selametle kalmayın.

Nurzak kaçar ve huzura doğru yol alır.

2 aylik da olsa yaklasik 3 ay sonra gerceklestirecegim eylem. aslinda gitme merakim turkiyenin boklugu,insani yuzunden diger ulkelerin cekiciliginden. evet senin ulken cok guzel, evet begenmiyorsan siktir git demek hakkin buna karsi benim cevabim da ufaktan bir gidip goreyim de ona da sira gelecek.

aklımdan çok geçen düşünce. son zamanlarda olan bitenler ile artık iyice hat safhaya ulaştı. Ben bu memleketin adam olacağına olan inancımı yitirdim.

Ama bu memleketi bırakıp gitme gerçeği ile karşı karşıya kalsam belki farklı düşünebilirim. bilemiyorum.

Siktiricidir.

insanların her mağdur olduğunda sarfettiği sözdür ardından da ''iskandinav ülkelerine gidicem'' lafı gelir

(bkz: vatandaşı olmasak eğlenceli ülke aslında)

http://www.radikal.com.tr...olay_peki_sonrasi-1406064

bu sıra çok istiyorum bunu. her gün acı, kavga, ölüm..

tüm olanlara bakıp artık hiç birşey hissedememekten,bu uyuşma halinden kurtulmak istiyorum.

duygularımızı çaldılar bizim. emrah serbes' in dediği gibi;

umut hırsızları, hayat hırsızları, at hırsızları!

10 gün sonra kısa da olsa yapılacak eylem.

Bu kibar halidir. Söylenmesi gereken ise :
(bkz: Türkiye den siktir olup gitmek)

Çoğu kişinin kimi zaman istediğidir.

ergenlerin modası olan söz. evet.

gitmek çözüm müdür sorusunu akla getiren son zamanların hit duygusu. gitmek gerçekten çözüm mü?

iki askerinin diri diri yakıldığı, buna rağmen dillerden de "peygamber ocağı", "aslanlarımız" gibi sözleri dilinden düşürmeyen ülkeden kaçmamak mı? uğrunda ateşe atılsanız bu halkın haberi olmuyor.

okulu bitirip gerçekleştirmek istediğim eylem. eskiden derdim, gitsem mi yoksa sonuna kadar kalıp ülkeyi, insanları düzeltmeye çalışıp biraz da olsa yardımcı olmayı başarırım, başaramasam bile en azından denedim diye kendimi rahatlatırım diye. fakat gün geçtikçe anlıyorum ki bazı şeyler için ciddi anlamda çok geç artık. nesillerdir nasıl bir afyonla uyutulduysa bu millet, çok karanlık bir düşünce yapısına hapsolup kalmış. öyle birkaç kişinin uğraşıp didinmesiyle aşılacak bir sorun değil bu.

bu sebepten dolayı tek hedefim yurt dışı şu an. tek bir ömrüm var, onu da düzeltemeyeceğimi bildiğim bir sistem karşısında boşu boşuna harcamaktansa, fikirlerime ve düşüncelerime saygı duyulan ve önem verilen bir ortamda huzur içinde geçirmeyi tercih ederim.

görsel
Bir kişi daha başarmış. Tez zamanda.