türkiyedeki iktidar partilerinin ortak yönleri

çok ilginçtir en önemli ortak yönleri sanırım hep tepki oyları ile iktidar olmuş olmalarıdır.

-14 mayıs 1950 seçimlerinde insanlar ismet inönü* ye tepkilerini ortaya koyarak demokrat partiyi iktidar ederek adnan menderes i başbakan koltuğuna oturtmuşlardır.
-6 kasım 1983 seçimlerinde ise bu sefer askeri darbeye tepki vermiştir halk. anavatan partisini iktidara getirmişlerdir. turgut özal ise başbakan olmuştur.
-3 kasım 2002 seçimlerinde ibre çok değişti. bu sefer tek bir şahsa değil 3 partilik koalisyona tepki koyuldu. bu tepki aslında genel olarak sol kanata idi zira 57. hükümet başbakanı bülent ecevit, abdullah öcalanı ülkeye getirmesine karşın ekonomik alanda ülkeyi cumhuriyet tarihinin en yüksek enflasyon oranlarına maruz bırakmıştır.(tabiki kendisi bırakmamıştır ama o dönemin hükümetinde tüm suç ecevite atılmış olsa gerek ki bugün o dönemin koalisyonunun diğer 2 parti başkanıda meclis vekillerdir.hatta birisi halen parti genel başkanlığına devam ediyor) (bkz: mesut yılmaz) (bkz: devlet bahçeli) ) akabinde hemen 2001 krizi adı verilen * ekonomik kriz ile ülke sarsılmıştır. tüm bunların neticesinde halk tepki olarak adalet ve kalkınma partisini iktidara taşımıştır.
-gereksiz bilgi-
3 kasım seçimleri sonrası siyasi bir ayıp olarak parti genel başkanı üzerinde seçilme yasağı bulunduğundan ilk olarak 58. hükümet kurulmuştur. başbakanlık görevine abdullah gül getirilmiştir.
daha sonra geçici bir yasa çıkartılarak siirt ilinde vekil seçilmeleri 9 mart 2003 tarihinde tekrarlanmıştır.
siyasi yasağı kaldırılan recep tayyip erdoğan 59. hükümeti kurarak yeni başbakan olmuştur.

her iktidar partisinin kendi çalışma ortamını yaratmasıdır. Öyle ki, kritik makamlardaki tüm bürokratlar, kendi sempatizanı olmalıdır, felsefesi ile yola çıkar ve akabinde diğer siyasi görüşteki insanları, işlerini iyi yapsalar bile açığa alınır ve kendi partisindeki kişiler o göreve getirilir.
Evet, maalesef tüm iktidarlar da bu kronik hastalık söz konusu.

soyguncu olmaları, adam kayırmaları ve sonraki seçimler için göstermelik birkaç icraat yapmaları -ki yapsalar bile halka yansımaz-.