türkiye'nin yorması

türkiye'nin adamda ne kafa ne motivasyon ne de moral bırakması durumudur.

ekonomi, mülteciler, cinayetler, intiharlar, akıl fakiri insanlar, hırsızlıklar, yolsuzluklar, ideoloji kavgaları...

eskiden kafa dağıtmak için kullandığımız sosyal medya artık intiharın kıyısında olan insanların intihar etmemek için sebep aradıkları, diğer anonim kişilerden medet umduğu bir yere dönüştü.

artık zaman geçirmek, hayattan uzaklaşmak ve kafa dağıtmak için açıp video izlediğinizde, "insanlar ne demiş acaba, ek bilgi var mı" diye yorumlara baktığınızda dahi son birkaç beyin hücresi de can çekişen insanlarla karşılaşıp sinir küplerine biniyorsunuz.

sosyal medyaya girmeyeyim, çıkıp hava alayım dediğinizde erkek kadın dinlemeden tecavüz eden, yankesicilik yapan, hatta öldüren bir güruhla karşı karşıyayız. istanbul'un en kalabalık yerinde dahi göz göre göre bok yoluna gitmeniz ve bu adamın iktidar yanlısı olduğu için salınması işten bile değil.

"oyun oynayayım bari" dediğinizde, okul harçlıkları biriktirilerek alınan ps1 devrinin geçtiğini ve asgari ücretin 6 katı olan oyun konsollarını görüyoruz. bilgisayar toplasan yine bu meblağları ödeyeceksin. konsol alsan zaten kurdan dolayı oyun aldığınızda o ay yiyip içmemeniz gerekiyor.

zaten morali ve yaşamaya dair isteği kalmamış bir türk gencinin dersine odaklanıp kimseye hayırlı olması beklenemez. diğerleri de zaten tuzu kuru elemanlar.

öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, ülkedeki gençlerin %90'ı kaçıp gitmek istiyor.
ama bu gençlerin %95'i kaçıp gidemeyecekler.
çünkü kaçıp gidebilecekleri yerler sadece avrupa ve amerika. diğer ülkelerde hayatları çok değişmeyecek.

kaçıp gitmenin yollarından biri yüksek lisans, ama puanınız yetse bile şu anki döviz kurlarıyla orta halli bir aileden gelen bir gencin hayallerini kovalaması imkansız.
iş teklifi almanız diğer bir yol. kendinizi yıllarca geliştirip gençliğinizi bu çöp yığınında heba etmeniz gerekecek ama. 30-35 yaşlarından sonra belki.

yoruldum sözlük. az kaldı...

ekstrem spor dallarıyla uğraşan norveçli bir kadınla sohbet etme imkanı bulmuştum, kadın bana “benim yaptığım sporlar ne ki, sizin ülkenizde yaşayabilmek daha ekstrem” demişti.

hala zaman zaman hatırlar, kendisine hak veririm.