bugün

ne desem boş bir türkiye gerçeği. gazze saldırılarında ne biçim ayaklanmıştık millet olarak. halk sokaklara dökülmüştü. sanki ilk defa filistin de kan dökülüyordu. başbakanımız başta olmak üzere devletimiz israil e biraz sert çıktı. bu günleri de görmüş olduk. ne yaparsın parti tabanına bir parmak bal çalmak lazımdı. çeçenistan da yapılan zulümlere karşı rusya ya, ırak ta yapılanlar için amerika birleşik devletleri ne, keşmir de yapılanlar için hindistan a tepki gösterildi mi sanki? ne katliamlara imza atıldı. türkiyem sus pus olsa gene iyi gitti rusya ve amerika ya destek çıktı. şimdi de çin e karşı tepki mi göstersin? güldürmeyin allah aşkına. doğu türkistan da 50 yıldır sistematik katliam var cumhurbaşkanı yeni gitti çıtı bile çıkmadı. bizim gücümüz israil e ses çıkarmaya yetiyor gerisini ne yapalım. bir de benim anlamadım biz osmanlı değiliz artık türkiye cumhuriyeti yiz, her yaşanan olaya tepki ilk bizden mi gelmek zorunda?
israil'in her yıl türkiye'ye milyar dolarlık silahlar sattığından habersiz insan söylemi. işgali, savaşı sadece silah olarak gören bizim toplumumuza siyasi, kültürel, ekonomik işgalden bahsetmek gerekiyor sanırım.
yetiyorsa iyi dediğim durumdur. allah ordumuza zeval vermesin.