bugün

inanın bana türkiye benim memleketimdir diye söylemiyorum, tam anlamıyla spora fransız kalmış durumda. ben bu sporu yapmak için ne zaman yumurta veya tavuk yesem amcamın kahkahasından, annemin kızmasından, babamın boktan işlerle uğraşıyorsun demesinden, ekmek yemiyorum diye bana kızan büyükbabamdan, bu davranışlarından inanın ki bıktım.

ne zaman istek gelse, azmetsem şevkimi kırıyorlar. çok istekliyim bu sporu yapmak için hatta yapıyorum 3 yıldır ama artık bana dalga geçilen gözlerle bakilmasindan bıktım. zaten et fiyatlarına felan hiç girmiyorum orası ayrı bi dünya.

sigaraya para vereceğine git istediğini ye o paraya diyorlardı, bıraktım şimdide benim beslenme paramın derdine düştüler. ne yapayım köşede gidip esrar mı çekeyim lan. güzelce bir şeyler yapmaya çalışıyoruz işte. neyse dellendim kb.
bak bakim Abim pazularıma.
Özellikle liseli gençler arasında büyük bir popülarite furyasına girmiştir kas yapmaya meraklı gençlerimiz bir spor salonuna yazılır akabinde protein ve karbonhidrat tozları alınıp isteklice kullanılır e tabii geçici bir heves olacaktır ki bu bir yandan da sigaraya abanılır günde bir saat çalışılıp ayna karşısında fotoğraflar çekilir ve bunu arkadaşlarına anlatırken "kanka sen beni üç ay sonra gör" gibi sözler kullanılır sonuç ise elbette ki hüsran lütfen siz yapmayın.
tembel, asosyal bir boyun sakallı olarak desteklediğim haykırıştır.

sağlıklı yaşam ve spor teşvik edilmeli, önü kesilmemeli.
bizim ülkede multi vitamin, şökellalı tahıl, kokokops, üç beş yumurta ve yüzlerce tarifi olan omlet şeklinde beslenmeyle yapılıyor, spora gidenlerin instagram fenomeni olması zorunlu mu soruyorum sadece.