türkiye de rock ve metal müzik

dinleyenlerinin büyük kısmının işsiz güçsüz, boş beleş kesim olduğu müzik türüdür. aynı şey daha büyük oranda rap için, pop için ve arabesk için de geçerlidir.

hala önyargıyla bakıldığına şahit olduğum olay. bende ağırlıklı olarak rock ve metal dinliyorum. bunu bir ortamda söylediğimde gelen ilk tepkiler ve sorular satanizm ile ilgili oluyor. geçmişteki bazı olaylar insanların bilinçaltlarına yerleşmiş vaziyette.

eskiye göre rock ve metal müzik ülkemizde iyi bir ivme kazandığı doğrudur. ileriki zamanlarda temennim bu durumun daha iyi olması yönünde.

ayrıca pentagram için "türkler'e sövüyor" diyen arkadaş, kaynak gösterirse sevinirim. yok, bir tarafından uydurduyduysa ne içmişse aynısından bende istiyorum. hayallere kapılmak, rüyalar alemine dalmak falan istiyorum.

evet ülkemizde benim gibi metal müzik dinleyen sadece müzikle değil yaşam tarzıyla metali bağdaştırmış olan kişi sayısı artıyor zamanla. ama buna karşılık tarzımıza laf atan kişi sayısı da artıyor. bir başkasının farklı olmasını kaldıramıyor insanımız. her neyse istediğiniz kadar nefret edin bizden. biz siz olmadan da gayet iyiyiz.

satanist damgası yiyen ve tarzı Türk toplumuna garip gelen dinleyici kitlesi.

türkiye de, kalitesiz işlerin çoğunlukta olmasıyla alakalı olarak, halen önyargıyla yaklaşılandır.

aslında aradan seçildiğinde, hem harcanan emek açısından hem de üzerine düşünülerek yapılması açısından, kaliteli işleri seçebiliyoruz. ancak eline diken battığından gül almayan tayfa, bunları görmezlikten geliyor.

bununla birlikte, elektro gitar denilen aletin, özellikle kirli tonları, her kulağa hitap etmediğinden ortaya "kafa ütüleyen müzik" deyimi çıkıyor.

Rock ve metal müziğin çoğu türü, dinlerken dahi üzerine emek verilmesi gereken, kafayı yoran içerikler taşıdığından, önyargı gitgide artıyor ve sonuçöta bulunduğumuz noktaya geliyoruz.

herşeye rağmen, müzik her insanın kendi zevkine dair tercihleriyle yükselip alçalabilen bir mecra olsa da, ülkemizde hemen her tarzın az ya da çok dinleyicisini bulmak mümkün.

Hangi müzik türünü dinlerseniz dinleyin size karşı bir önyargı olacaktır. türkiye'de bu önyargının özellikle rock/metal türevleri üzerine odaklanması bir dönem satanizm ile ilgili haberlerin insanların gözüne sokulmuş olmasıdır.

genelde ergenlik gençlerin sarıldığı ve piyasa yapmak için tutunduğu müzik türü.
sorsanız üç hürel nedir diye bilmezler ama.

beyoğlu ve çevresinde işlevini hala gösterin müzik.

zamanında uğur dündar'ın piç etmeye çalıştığı müziktir.

(bkz: taksimde satanist takibi)
(bkz: karanfil sokakta satanist takibi)*

yurtdışında daha yaygın olmasına rağmen türkiye'de maalesef ki o kadar yaygınlaşmamıştır. hoş, almanyalı şarkıcılar varken metale ne hacet!

pop dinleyip kıçını sallayacağına, rock/metal dinleyip kafasını sallayanların içerisinde bulunduğu bir din. mezhepleri ise farklı farklıdır; viking/folk/black/pagan/heavy/speed/thrash/power/gotik....
edit: ohhh eksile seni popo sallayıcısı, eksile....

(bkz: yurtta pentagram cihanda mezarkabul)

"aman ne anlıosnz yabancı müzikten hem ananısa küfrediolar yha" diyen gerzeklerle uğraşmanıza sebep olur.

türkiye'de rock ve metal müziğin gelişimini engelleyen en önemli sebep budur, bunlardır; ötesini berisini bilmem ben abi.

uğraşan türk gruplarının %90ının lanet olası arabesk etkisinden kurtulamadığı, üstelik genlerden gelen bir özellik olarak mıdır nedir tutuldukları ve dinlendikleri bir konumda olduğu bir kitleye sahiptir.

ülkemizde asla hak ettiği ilgiyi görememiş bir kültür
bu tür müzik dinleyenlere kedi kesiomuş gibi bakılır.
ülkemizde müzik kültürnde bi bozulma var.
Bu sanatçılardan ve şarkılardan belli
(bkz: demet akalın)
(bkz: ismail yk)
(bkz: can-kan)

layıkıyla yapılamayandır. biri çıksa üç beş isim sayar. belki de sayamaz. nitekim gelişen, değişen ve hızla yayılan popüler kültür ile beraber özünü yitirmiş iki tarzdır. popüler kültürden en bilmez şekilde etkilenen ülkelerden biri de türkiye olduğu için, rock ve metal tarzında müzik yapanlar, ya da yapmaya çalışanlar pop kültürünün tozunu ne yazık ki sepeliyorlar.

batı tarzı olan rock ve metal in iki üç kişi ve grup haricinde, türkiyedeki öykünülmüş halidir.

yeni yeni ergenleşen bütün bebeler maalesef rap ve hip-hop dinliyor . metal dinleyen bebeler de özentilikten kurtulamıyor . dolayısıyla türkiyede bu tür müzik ve dinleyicisi geriye gidiyor maalesef .

dinleyicileri arasında nothing else matters çaldığında sevgilisiyle salla sallana romantizm yapan eblehleri barındırır.

ankara'da yaşayan bir rock ve metal müzik dinleyicisi olarak söyleyebilirim ki ; cidden ankara bizim için bir cennet...

tam rakam vermek gerekirse 1988 yılında başlamış 1999 yılında bitmiştir. böyledir türk rock ve metal müzik tarihi.

alternatif müzikler içerisinde en kaliteli icra edilen 2 müzik türüdür. türkiyede rap müziği sadece bir kaç kişi icra etse ileride bir gün muhtemelen rap müzik bu müzik türlerinden daha popüler olabilirdi ama bu şartlar altında gelecekte de bu koalisyon iktidar olacak gibi görünüyor.

ergenlerin ve rapçilerin bu başlıkta saçmaladığına şahit oldum bugün sözlük, yazık bu gençlere. dinleyin dinletin ama p.ç etmeyin.

kendi aralarında bölünen bir kitleye sahiptir.

death metalci tayfa: ağaç gibi dururlar. saçları kıvırcık bile olsa, fön çekip dümdüz yaparlar. suratları genelde asıktır, ama arada gülerler ( ben gördüm aga ). duruşları; bacakları omuz genişliğinden biraz daha açık, düzdür. ellerini yumruk yaparlar ya da bağdaş kurarlar ( elleri ). oturup iki çift laf edilmez, onlar için en büyük ilah chuck'tır. filozoftur o. ölüm, yıkım, ceset, gotik temalar başlıca konularıdır. gidip spor, edebiyat konuşmaya kalkışmayın. "geçen barça maçını izliyorum, ronaldinho'nun götünden kan akıyordu, kan yeaaa." neyse içimi bunalttı yazarken pezevenk.

black metalci tayfa: çok merak ediyorsanız liseden bir metalci bulup konuşun.

thrash metalci tayfa: ne kadar sikindirik underground grup varsa dinlerler. "kimsenin bilmediği süper grupları dinliyorum ben" artistliği içindir bu. baş ilah lemmy kilmister'dir ( bu herifi bende çok severim, fakat olay farklı ). dünyamı sikti bu pezevenkler. judas priest, iron maiden gibileri sadece saygıya değerdir, dinlenmemelidir.

heavy metalci tayfa: bu tayfa da kendi içinde 2'e bölünür. ilk olarak yaşı kemale ermiş, götünde ki kıllar ak olmuş tayfa. bunlar artık kafam almıyor diye, painkiller falan dinlemezler. daha living after midnight tayfasıdır. ikinci olarak ergen olanları. aman arkadaşım, aman. tamam dinlediği müzik, iyi. ama, yani bir insan oturup kalkıp "hel ye metal, abi naber, metal ya" diye dolaşır mı amına koyim? her 3 kelimeden 1'i metaldir.

marjinal tayfa: bunlar da her şeyi kabul eden tayfadır. "yeaa metallica, rapçi söylemiş etmiş, güzel lan metal bu" tayfası işte. pek bir afraları tafraları yok ama, her bir bok da kabul edilmez ki arkadaş.

abi bizden geçti tayfası: 30 yaşından sonra başlıyor bu ergen tripleri. sert müziği kafaları kaldırmaz genelde. sanki 60 yaşında eli ayağı tutmuyor da müziği kafası kaldırmıyormuş.

glam tayfası: bilader bu tayfanın erkeklerinden uzak durun. en iyi grup bon jovi falandır. karı kız muhabbetinden artık iflah edersiniz. en azılı ergeni bile sindirirler. kızları iyidir, kendilerini anlatmadıklarından, her konuyu konuşabilirsiniz. spor, edebiyat, müzik... ama erkekler, uzak durun. jartiyer giyilir mi amına koyim ya? *
kemik dinleyici: amaçları sadece dinlemektir, sevdiği grubu dinlerler, sevdiği grubu eleştirirler de. sevmedikleri, dinlemedikleri pek umurlarında değildirler. ama bir fikirleri vardır. konuştuğunuzda konuşurlar. misal bir savatage dinleyicisi, bellidir. bu grubun kemik kitlesi vardır. dışarı açık, ama içinde kapalıdır. ( evet evet kendimi anlatıyorum ). kaliteli müzik peşindedirler, kafaları sadece metal, rock basmaz. dogma ve basmakalıp olmayanlardır.

dinleyenin ya ateist ya da satanist damgası yediği müzik türü.

yoktur, olmamıştır ve olmayacaktır.