bugün

kusura kalmayın, hiçbi skim değildir. hiçbi yararı da yoktur. bu ülkenin yüzde bilmem kaçı, bilmiyom kaçı ama büyük çoğunluğu milliyetçi, en azından milliyetçi sempatizanı. eğer milliyetçilik bi işe yarasaydı bugün ne bu alım gücü bu kadar skindirik olurdu, ne de bilimsel-felsefi-sanatsal yeterliğimiz bu kadar alçaklardan uçardı... demek ki neymiş? hiçbi skime yaramamış.

bir toplumun ya da bir milletin gelişebilmesi için sadece, ama sadece, herkesin kendi işine bakması kafidir. ne vatan millet sevgisine, ne de başka herhangi bir faşizan unsura ihtiyaç vardır. emin olun bak. lazım değil mına koyim. madem liberaliz, madem kapitalizm... al o zaman. çalış sekiz, dokuz saat. bitir gününü, sonra git eve vur kafayı yat. geçir ömrünü böyle. vatan sevgisi ne skime yarıyor ki böyle? hiçbir şeye. bu sistem vatan sevgisinin işe yarayacağı bi sistem değildir, anlayın şunu artık. gelişmek için boynunuzu eğip eşşşşekler gibi çalışacaksınız. düşünmenize, sevmenize ya da nefret etmenize lüzum yok.

ha bu sistemi beslemek istemiyorum, derdim bu sistemin beslenmesi değil, bu memleketin bi şeyler ortaya koyması diyorsanız...

e o zaman bunlara neden prim veriyorsunuz?

muhafazakarlara, liberallere, sömürgen puştlara, siyasilere...
vesaire?

merak işte...
yarak gibi küçük,
yarak gibi büyüktür merak...
yarak gibi küçülür,
yarak gibi büyür merak...
ah merak...
vah merak...

şiir de bonus. hadi bakak.
ülkemizdeki odun açığını kapatmak gibi bir yarardır.
(bkz: kürt milliyetçiliğinin yararı)
milliyetçilik değildir bu ülkeyi geri götüren şey. milliyetçilik sana bilimle, sanatla, ticaretle uğraşma demez. milliyetçilik 2 kavramda ele alınır müsbet ve menfi diye.
menfi milliyetilik dediğimiz ırkçılıktır ve bu başlığı açan gerizekalı gibi ötekileştirir.
ama müsbet milliyetçilik kendi milletini sevmektir. daha çok sevmektir sadece, üstün tutmak değildir. ülkenin menfaatleri için çalışıp çabalamaktır.

eğer milliyetçilik iyi kavranmış olsaydı, götünden anlamalar olmasaydı güzel olurdu. nasıl mı? bak şuna:

almanya'da savaştan sonra normalde 6 saat çalışan işçiler, sırf iki saat ülke kalkınması için çalıştılar ve bu iki saatin almanya için değeri çok büyük oldu.

not: milliyetçi değilim.
liberalim...
(bkz: faşist türkün samimiyetsiz solculuğu)
ilk yazılan entry günümüz koşulları ve sıradan insanlar için doğru gibi gözüksede ister istemez bağımsız ve hür olmak isteyen her memleketin ihtiyacıdır milliyetçilik.. başka bir entryde almanya örneğinde olduğu gibi hiroshima vakasından sonra japonya için de geçerli olmuştur efsane örnek.. hatta dönemin ülke başkanı silah yerine matkap tutacağız gibi manidar bir örnek vererek sanayide nasıl tavan yaptıklarının kopyasını vermiştir aslında..
milliyetçilik sakatken kullanılan koltuk değnekleri gibidir. işiniz bittiğinde hala onu kullanmaya çalışıyorsanız, rahatlık değil, rahatsızlık verir.

bir savaş yahut olağanüstü hal mevcutken insanların birbirine bağlanmaları mühim bir şeydir. fakat bu bile milliyetçilik değil, insanın hayatta kalma güdüsü ve kendisini muhafaza etme dürtüsüdür.

milliyetçilik dediğimiz şey...
aslında yoktur.

evet.
ortaokul ve lisede tarih derslerinde milliyetçilik duygusunun verdiği gazla çok başarılı olmak.
Ara ara hezimete uğrasanız da sıkmayın canınızı,hep bi çıkışı oluyor.