bugün

ülkedeki bir çok sorunun ana kaynağı.

bunun politik görüşle ırtla zırtla alakası yok. ülke de saçma sapan şeyler oluyor, mesajla işçiler atılıyor, halkın büyük kesimi aç, grev yasak, yürüyüş yasak. ne serbest amk? yürüyüş yaparken cop yemek serbest. şimdi demiyorum ben sana kalk meydanlara koş. ben sana bunları normal karşılama, bunlara sinirlen diyorum. bunlar gözünde normalleşmesin diyorum. bizim normalimiz ezilmek, aç kalmak olmasın diyorum. şimdi elinin altında iphone bilmem ne olması bir şeyi değiştirmeyecek. sen sanıyormusun ki, bütün millet gittikçe batarken sen çıkacaksın. herkesin hakları elinden giderken, seni köşeye çekip, "bu genç zamanında hiç sesini çıkarmamış, biz buna özel muamele çekelim" diyecekler.

mevzu protesto hesabına gaza gelip, meydanda cam çerceve bırakmamak değil, mevzu senin algında yanlışın şekil değiştirip doğru olmaması, haksızlığın bir sabite dönüşüp artık tepki verilmeyecek bir şeye dönüşmemesi.
koyun gibi yetiştirilmekten geliyor, büyüklerimizden de kaynaklanıyor, onu yapma oğlum şunla takılma kızım, biz bunları gördük sen böyle yapma evladım derken, hiç birşeyi yaşamıyoruz, özgürüz denir fakat özgürlüğün ne olduğunu bile öğrenememektir, kısaca sinirlensek bile bir süre sonra bu olayı umursamamaktır.