türbülansa girmiş bir uçakta ateist yoktur

Onur air konya - istanbul uçağından bizzat şahit olduğum hadise.

koltuk başına saniyede 5 kelime-i şehadet düşmesine sebeb olacak hadise. En çok entel dantel tiplerin renginin attığı hatta birinin şimdi değil ALLAH'ım diye bağırdığı durum.

(Edit: Tabi olay anında ben Kur-an'ın yarısında idim)

sürekli yapılan bir geyiğin farklı bir formatta sunulmasıdır.

efenim hayatta iken ateist, deist, putperest, satanist, agnostik olan kişi ölüm ile karşılaşınca bir anda imana gelir beş vaktine başlar, seneye hac için başvuru yapar vs.

hayır anlamadığım madem bu adamlar allah'ın varlığını son anda da olsa kabul edecekler yaşarken ibneliğine mi aksini iddia ediyolarlar?
bu adamlar birgün öleceklerini tahmin edemeyecek çapta insanlar mı? son ana kadar diretelim sonrası allah kerim mi diyorlar?
yoksa abazanlıktan "abi ateistlerde kızlar teklif ediyormuş" dolduruşuna mı geldiler?
ya da ölüm korkusu beynimizdeki inanç mekanizmasını harekete geçiren bir travmaya mı yol açıyor? eğer böyle ise bütün dünyayı korkutarak müslüman yapabilirmiyiz?

yoksa bunlar firavun hikayesinin modernize edilmişleri olmasın?

(bkz: allahtan korkmayan uçaktan korkar mı yahu)

.öt sıkışınca marjinalliğin hayata farklı bakmanın da ne kadar boş olduğunu anladığı anda ki genel durumdur ateistler için.

yusuf işte insana hak yolunuda bulduruyo .ok yolunuda....

dusen ucakta yalnizca ateist degil, musluman da kalmaz. * ama kim bilir belki ucak orda bulunan ateistler yuzunden dusmustur. * ama ortada bir de gercek vardir ki; ateistlerin kazalardan kurtulma sanslari daha yuksektir, cunku digerleri baska yerlerden medet beklerken, ateistlerin boyle bir beklentileri olmadigi icin medet beklemek yerine kendilerine bir nebze olsun koruyacak yollar ararlar. **

(bkz: sallanan ucakta ateist kalmaz)

(bkz: CSD ve IDG sistemleri)

(bkz: lost)

gördüğüm en güzel önermelerden biridir.tebrik edilesidir..

bile bile saçmalamak...

kesinlikle dedirten baslık aslında durum büyük ihtimalle su sekilde cereyan edicektir

lan süleyman oğlum ucak düsüyo lan bugüne kadar kızlara değişik gözükmek için ateist ayağına yattık hadi hemen sahadet getir lan düsüyo lan lan lan lan eshedü enlaaa... pat

ateistliği bir marifet bir ilgi çekicilik sanan gençliğin bırakın uçak düşmesini ufak bir sarsıntıda bile bu olaydan cayacağı kesindir..
(bkz: orjinallere sözüm yok)

düşen uçakta sınırlı sayıda paraşüt olursa sen o zaman seyret kaç harbi müslüman kalıyo dedirten önerme..

uçak sallandı vatandaş duasını etti anladık da adamın en başta ateist olduğunu nerden anladın mübarek dedirten sallama önerme...

düşen uçaktaki ateistlerin ölmesi durumudur. kötüdür, onlar da insandır..

dinin müthiş, aşmış vb. bir varlıktan ziyade g*t korkusundan ortaya çıktığını ispatlayan ifade. ateistle deist arasındaki fark, deistin her eyleminde, ateistin ise sadece uçağı düşerken üstün aşmış bir varlıktan yardım istemesidir.

(bkz: bir gun ateist terorist ve feto ucakta gidiyordu)

kimsenin inancı, itikatı, dindarlığı ya da ateistliğinin kimseyi ilgilendirmeyeceği esasını bilen ya da anlayan biri için anlamı ve değeri olmayan bir cümle.

-sayın yolcular azrail konuşuyor. hızımız saatte çok kilometre, yüksekliğimiz değişken değerlerde, hava durumu kişiden kişiye değişecek ve az sonra müsait dağlık bir bölgeye düşmüş olacaksınız. ateist arkadaşlara şimdiden geçmiş olsun diyor, saygıyla huzurlarınızdan ayrılıyorum.

hiçbir insan allah'a inanmadan doğmaz;lakin çevresinin etkisiyle zamanla allah'a inanmadığını düşünür. Ancak zor bir durumda ister istemez Allah'ın adını anar ve ona sığınır. insan'ın en zor anında en sevdiği kişinin adını andığı düşünülürse insan'ın zor anında en sevdiği varlık olan (farkında olmadan sevse de) Allah'ın adını anması gayet normaldir.

o anda, en baba musluman`a -mesela fetos hoca -deseler ki "ateist ol kurtulacaksin..." dinsizin en onde gideni olur.
got korkusu baska seye benzemez...yasadim, biliyorum.

(bkz: dusen ucakta ateist kalmaz) *

(bkz: darbe sonrası yobazlar mumla aranacak)

edit : (bkz: olasi darbe sonrasi yobazlarin durumu)

bundan bir iki yıl önce ateist arkadaşımla antalya'ya uçarken girmiştik türbülansa, yani yanlış önerme. * arkamdaki teyzenin arapça duaları geliyordu kulağıma, ben haç çıkarıyordum, vs. ama o hiçbir şey yapmıyordu. bir kere bile "allah" dediğini duymadım. insan herkese yalan söyler ama kendine söyleyemez. inançtır bu, neden inandığı halde inanmıyormuş gibi yapsın ki? bu noktada unutulmaması gereken şu; ne dine inananların tanrı'nın olmadığı korkusu var, ne de ateistlerin tanrı'nın olduğu korkusu var bence. ateistlerin zor zamanlarında egemen ve yüce bir varlığa ihtiyaç duyduklarını düşünmüyorum. şöyle söyleyim; bundan bir süre önce arkadaşımın babası vefat etmişti, adamın kardeşi ateistti ve "şu cami avlusunda ağlayan onca insandan biri olmak isterdim, çünkü onların tutanacak bir dalları, yani allah'ları var, keşke allah olsaydı da ben inansaydım" demişti. olmasını diliyordu, istiyordu ama o üzüntüye rağmen olmadığını söylüyordu. onu gördükten sonra artık hiçbir şekilde ateistlerin böyle bir korkuları olmadığını anladım.