turkiyemi geri istiyorum

(bkz: emekçi işçi kapitalizm in olgusudur)

kapitalizme yeni bir gelir kaynağı. veririz parasını, alırız ülkemizi geri...

ileri cagdaş bir türkiye yi cekemiyorum anlamıda ifade eder tabi avrupai bir bakış acısıyla bakılırsa.

(bkz: veren biziz alan da biz olacagiz)
(bkz: geldikleri gibi giderler)

saygı ve ahlak değerlerimizi de geri istemek gerekir diye düşünmeden geçemiyeceğim...

(bkz: tehlikenin farkında mısınız)

en kolayi zaten,
semeri esege yükleyip, terkisine oturup dehlemek..

türkiye'den ne basbakanlar, cumhurbaskanlari gecti,
siyaset denen boktan camura bi kere bulasip mi icinde debelenip durmaktan mutlu mesud..

bizde bakiyoruz camura,
anca "camur lan bu!" diyoruz; en icten, en duygulu tespitlerimizle.

semere de üstünde tasinan esekligine de dikkat eden yok anasini satiym, anca dehleyin.

evet evladim bak camur o,
büyüyünce girer sen de debelenirsin..

(bkz: nerde o eski günler)
(bkz: nerde o eski bayramlar)
(bkz: nerde o eski ramazanlar)

zamanında yapılan hatalar sonucu artık geri dönüşün olmadığını farkedip bu acizliğine yakınan türk insanın sarfettiği cümle.
(bkz: keske)

(bkz: paket mi olsun burda mı yersiniz)

(bkz: sol frame de görünce savaş çıktı sandım)*
türkiye benim için yıllardır aynı. ne ekonomik sıkıntıyı hissettim ne de hangi parti baştaysa onun kötü icraatlarını. siyasetten uzak kalmak belki de hayatı güzelleştiren. ekonomik sıkıntı olunca belki her türlü imkan olmuyor ama insan kendini ona göre ayarlayınca sorun da olmuyor. baştaki parti ülkeyi satarsa da sorun olmuyor. nasıl olsa düzgün biri gelmez bu ülkenin başına niye uğraşıp kendimi üzeyim ki. ben çocukluğumu geri istiyorum geri verin onu bana.

bunun yolu özenmemekten geçer. çünkü birilerine özeniyor ve her geçen gün kendimize yabancılaşıyoruz. gitgide benliğimizi, türklüğümüzü unutuyoruz. ya da birileri unutturuyor. Şu çlıgın türkler'deki o milli duygular yok olup gidiyor. yoktan var edilen vatan toprakları hala bizim. peki beyinlerimiz, düşüncelerimiz? özentiyle birlikte kendi değerlerimizden ve benliğimizden uzaklaşmayalım.

son pişmanlık neye yarar
her şeyin bedeli var
olmadı yar...

(bkz: türkiye için elele)