bugün

türkçe'de son ünsüzün sert olması kuralı var olan bir kuraldır.
hem de ne var olmak öyle böyle değil.
mesela;
şakird değil şakirt olur.
mehmed değil mehmet olur.
cihad değil cihat olur.
muhammed değil muhammet olur.

bu böyle gidedurur; ama biz hala kurallardan bi-haber olur, biz var çok kural tanımaz olmak.
sonu b,c,d,g ile biten kelimelerin son harflerinin p,ç,t,k'ya dönüşmesi kuralı olup ilkokulda kafamıza vura vura öğretilmiştir. hac gibi bazı özel kelimelerin sonundaki ses sertleştirildiğinde farklı anlamlar taşıyabilecek oluşu, bu kelimelerin yumuşak söylenmesine olanak tanımıştır. bu da ekstra bir bilgidir efendim.

edit: harflerin sonu bitmez lan b,c,d,g ile. kelime o.