trafik kazasında ölen insanın fotoğrafını çekmek

Cesedin görüntüsünü çekmek için yarıştılar
Zonguldak;ta yaşayan Hamide Elmas, yolun karşısına geçerken beton mikserinin altında kalarak yaşamını yitirdi. Çevrede toplanan kişilerin cep telefonlarıyla cesedi görüntülemeye çalışması ise dikkat çekti.

görsel

http://www.ntvmsnbc.com/id/25365424

Yılmaz Özdil bu olay ilgili güzel bir yazı yazmış.

http://www.cnnturk.com/Ya...grafi/113.6265/index.html

--spoiler--
işe, gece muhabiri olarak başladım.
ilk imzalı manşetim, cinayetti. Zordu. Bi kadını, annesini, iki çocuğunu öldürmüşlerdi. Vesikalık fotoğraflarını alabilmek için, sivil polis ayaklarına yatarak girmiştim içeri, yatak odasındaki çekmecelerden albümleri yürütmüştüm. Başka çare yoktu. Çünkü, gazeteci falan giremezdi matem evlerine... Hatta mahalleye giremezdi.

*

Diri;ye olmasa bile...
Ölü;ye saygı vardı en azından.

*

Sonra?
Sonra bi haller oldu bize.

--spoiler--

Halimizin fotoğrafı

12.07.2012 Perşembe

toplumun zihin yapısını, değişen düşünce biçimini özetleyen haber.
insan kendini neden başkasının yerine koymaz anlamış değilim,bir an vefat eden kişinin yakını olduğunuzu düşünüp, o halinin cep telefonuyla başkaları tarafından fotoğraflanmasını aklına bile getirmez, ama işine gelen bir sürü şeyi aklına getirir bu insanoğlu.
ayıp,yazık...

ülkemizde insan canına verilen değeri gösteren durumdur. Yılmaz özdil'in bugünkü yazısında yer verdiği konu.

olay muhabirlere dönen insanların özentisine döndü. artık her cepte telefon ile birlikte kamera var.

bak bunun en güzel örneği bir kaç gün önce samsun' da gördük. telefonunun kamerasını açan adam, bir yandan deli gibi akan suyu görüntülüyor bir yandan da m.ali birand' a canlı bağlanmış muhabir edasıyla konuşuyor.

--spoiler--
-evet şu anda gördüğünüz gibi, köprü sular altında. arabalar, ağaçlar selle beraber yok oldu. çok büyük maddi zarar var.
--spoiler--

o fotogafı çekenleri bul, mesela yani... adamın facebook' una bak. o resim eklenmiştir, altınada duygusal bir şeyler mutlaka yazılmıştır.

insani duygularımızın yitirildiğini giderek daha kötü bir vaziyete büründüğümüzü gösteren bir eylemdir. utanç duyulacak bir davranıştır.