tost kağıdını buruşturup biten ayran kabına sokmak

herhangi bir büfede tost, kavurmalı ekmek, pide bilimum kaplama kağıdı içeren bir ekmek arası artı ayran olarak beslendiğimizde hemen hemen hepimizin hayatta en az bir kez yaptığı eytlemdir. ben evde denedim olmuyor. büfe ambiyansı birinci kıstas sanırım. işte bu davranış ne kadar tertipli ve düzenli olduğumuzun ispatıdır. eşe, dosta, büfeciye güven; düşmana yılgınlık verir.

bi pipeti teneke kola kutusunun içine tıkmak değildir.

(bkz: beni tanıdılar sen kaç) davranışıdır.

Iki sevgiliyi birbirine kavuşturmaktır.

(bkz: türklere özgü davranışlar) başı çekenlerden biridir.

(bkz: ya ne olacağıdı)
(bkz: götümüze mi sokalım)

normal bir harekettir.

insanlik yararina bir davranistir. bufeciye yardim ettiginizden dolayi siz mutlu olursinuz, bufeciye daha az is kaldigi icin bufeci mutlu olur, cop dagilmadigi icin copcu mutlu olur... (bkz: mutluyum mutlusun mutlu) (bkz: mutlu bana birşeyler oluyor) (bkz: saçmalamak).

Bir öğrenci klasiğidir. (bkz: okul tuvaletine sı*mak)

sözlük beni izliyormu acaba diye düşündürebilen durumdur. elimde ayran kutusuyla kalakaldım.

biten yemeğin hırsını, yenenlerden geriye kalanlardan almaktır. biten max çubuğunu dişler ve eller yardımıyla kırıp ağızdaki tahta tadıyla birlikte tükürmekgibi, pipeti boşalan meyve suyu kutusuna tıkıştırmak gibi bir şey. bir de ortaya çıkan çöpü asgari bir hacme ulaştırıp yerden tasarruf etme amacı da var bu eylemin altında, bendeki de daha çok bu aslında. zaten elime geçen her çöpü sıranın altına ata ata çöplüğe dönüştü masam, artık milletin sırasına dadandım çöplerimi atmak için.

ekleme: pitos!

türk insanı için sıradan bir fast food etkinliği.

akabinde çöp kutusuyla sonlanıyorsa problem olmayan eylemdir.

kapasiteyi fullledim anlamına gelmektedir.

Biri de çıkıp der ki tost kağıtla mı yenir pis varoş.

Yanında iyi giden ayranın da tostun ücretine yakın olması acayip bir durum.

şipşak yemek işimi gördüm hareketidir bir anlamda. düzenli gözükür aslında.