toplumdaki kamplaşma

son günlerde net bir şekilde görülen olgudur.

yüzyıllardır olan şeydir, ancak türk toplumunun en büyük zaafı çabuk unutmasıdır.
(bkz: ötekicilik)

son 50 yılın en sağlam iktidarsızlarının icraatlerinden.

giderek daha derinlesmektedir.

bölünmeye doğru götürecek tehlikeli bir durumdur. aslında biraz farklılıklara olan tahammülsüzlüğün kötü niyetli kişilerce kullanılmasıdır. herşeye rağmen' biz kimiz? sorusuna ' biz biriz' diye cevap verilmelidir, akıllar başlara devşirilmelidir.

belki tarih boyunca herzaman yaşanmıştır ama son yıllarda ülkemizde gözle görülür bir seviyeye gelmiştir.
bu kamplaşma sadece siyasi alanda değil hemen hemen her konuda gün yüzüne çıkmıştır. insanlar kendisi gibi düşünmeyene daha tahammülsüz, daha yaptırımcı hale gelmiştir. ve bu durum gerçekten inanılmaz kaygı vericidir.

dahada kötüsü bu kamplaşma istemli bir şekilde ilerletilmektedir. gelişmiş batı avrupa ülkelerinde insanlar birbirine yaklaştırılmışken, biz 1930 sonrası 2. dünya savası öncesi avrupanın durumuna itilmekteyiz bu durum avrupada dünyanın en kanlı felaketi olan 2. dünya savasıyla son bulmuş ve toplumlar çok ağır bedel ödeyerek ders almışlardır.

bu toplumdada her geçen gün artan nefret birikimi umarım ağır bedel ödemeden yaptığı yanlışın farkına varır.