toplu taşıma araçlarında yaşlılara yer verilmemesi

sakat ya da gerçekten kötü durumda olunmadığı takdirde yapılması ayıp olan ve hayatın adaletsizliğini temsil eden şey.bir gün gelir,dolaşır bize de yer vermezler dediğim olay
korku dağları bekler.

görgüsüzlüğün ispatıdır.

(bkz: otobüste yer kapmaya çalışan kadın)

istanbulda sıkça yaşanan durumdur. herkes o kadar saygısızlaşmış ki artık, canımın içi o tatlı nineler dedeler, ak sakallı amcalar, teyzeler, yer verdiğimde bi garip bakıyorlar.
ankara da ise durum tam tersidir. hele bi yer verme bütün otobüs söylenir sana. hatta bazı amcalar gelir başına, dikilir, hatta bazıları sen kalk bakiiim der. ancak alışmıştır ankara öğrenciler ayakta, yaşlılar oturakta. bir yaşlı bindi mi araca hemen yer verir gençler. keşke istanbulda da olsa dediğimiz durumdur.

Yer vermek bir zorunluluk değil nezaket göstergesidir. yaşlılara yer verilecek diye bir kaide yoktur. götünüzden uydurmayınızdır.

bir türkiye gerçeğidir yalnız bu bir mecburiyet olmayıp tamamen vicdani bir olaydır. ister yer verirsin ister yer vermezsin. buna karşılık biride gelip "yer versene evladım, aman ne kadar ayıp, bak sen yaşlanınca bik bik bik" şeklinde üzerinizde bask kurması da son derece faşist bir davranıştır. yer vermezse ayakta gidersein kardeşim paşa paşa. yok gitmem dersen ilk durakta inip bir taksi çevirir krallar gibi gidersin. zaten ön taraftaki koltuklar engelli, gazi ve hamileler için rezerve edilmiş durumda.

yer vermemek bazı şartlarda normaldir. hamiledir ,hastadır ...vs ama sadece yaşlı olduğu için yer vermek biraz garip olabilir. hele ki yaşlının otobüse binerken kesin otururum ben düşüncesiyle ilk adımı atıp her gördüğü koltuktakinin gözünün içine kalk şeklinde bakması son derece rahatsız edici bir eylemdir. hadi çok yaşlısın otur ama orta yaşlılara yer vermeyin kardeşim. kadın biniyor otobüse binmeden önce belli ayakta biçok kişi var sen binmeden önce kabul etmişsin ,göze almışsın ayakta kalmayı zaten sonrada "ah bu yeni nesil gençleri..." şeklinde uzayan iğneleme ve tartışmayua yol veren cümlelerden kaçının yaşlılar orta yaşlılar. sizin pazarınız ,gününüz var diye ben ayakta gitmek zorunda değilim. vermiyorum yer ayakta kalacağını göze alarak otobüse binenlere yer vermiyorum.

Herkesin aynı parayi vermesinin sonucudur.

kesinlikle yer verilmemesi diye bir durum yoktur, yer veren de vardır yer vermeyen de. ben yer verilmesi taraftarıyım. her ne kadar gözünün içine baka baka, toplu taşıma aracına biner binmez yer vermek zorundasın der gibi bakan yaşlılarımız olsa da, yer verince onların bir tebessümü, bir teşekkürü o güne daha mutlu bakmaya yetiyor da artıyor bile. ben özellikle metroda, illa ki en az bir tane yaşlıya yer veren vatandaş görüyorum. bizim ülke için, az da olsa yerleşen iyi bir kültür.