bugün

her zaman merak ederdim. bir insan nasıl delirir diye.

bizim bir akraba vardı adamı 2 sene aralıklarla görmüştüm. ilk gördüğümde normaldi ama 2 sene sonra gördüğümde delirmişti. evet bildiğin delirmişti manisada falan yattı.

birde komşumuz vardı. murat abi. askerliğini falan yapmıştı. bu adamda sonradan delirmiş. bildiğin deliydi ama önceden deli değilmiş. lan nasıl olurda bir insan delirir diye düşünür durardım. nasıl evrelerden geçer acaba neler yaşarki delirir der merak ederdim.

ama anlıyorum. kendimde görüyorum artık deliriyorum. yavaş yavaş her gün delirdiğimin farkına varıyorum. çok olay yaşadım. çok şey gördüm. hani bu övünülecek şey değil ama cidden yaşadım ve gördüm. ve bu gördüklerim beni delirtmeye başladı..

2 sene once belcikaya tedavi için geldim. ameliyatları falan olduk ancak tedaviler devam ediyordu ve biraz uzun süreli tedavi olduğundan ve belçikada kimsem olmadığından yani evim falan olmadığından. ibine doktor dediki sen bir bakım evine git. orada tedavilerini olursun arada hastaneye geleceksin zaten orda rahat edersin hastane zor gelir sana.

kandık adamın sözüne daha iyi olur diye yolladılar bir bakım evine. bakım evi dediğim yaşlılar ve delilerin kaldığı bir yer. tımarhane+huzur evi diyeyim anla.

geldik buraya. ilk zamanlar kimseyle konuşmuyorum kendi halimde kitap okuyup müzik dinliyorum falan. sonra bilgisayarım var dedim internet bağlatayım. gittim bakım evinin yönetimine söyledim. konuşacağız dediler. ertesi gün olmaz diye bana dönüş yaptılar. nedenini sormadım. sonradan ögrendiğime göre benim için ''hem türk hem müslüman belki terorist olabilir internet baglatmamız iyi olmaz'' demişler.

vay abura koyim ya olaya bak sen hele resmen bana terorist demiş millet. bunu diyenler ise kaldığım yerin müdürü ben bu adamı dava etsem ırkcılık yapıyor desem kazanırım o derece. sinirlendim ama olayın üstüne gitmedim. güldüm geçtim.

3 g aldım kablosuz internet. onunla baglanıyorum internete.

ama aksilik bununla sınırlı değil daha bir ton olay ancak lafı fazla uzatma maksadında değilim. konuya geçelim.

sigara odası var herkes orada sigara içiyor falan. orada bir televizyon var. zaten bütün bokluklar o yüzden cıkıyor ya. ben televizyon izlemem. sadece sampiyonlar ligi maclarını izlerim onuda odamdaki televizyondan izlerim. sigara odasına sadece sigara icmeye giderim.

hani askerde devrecilik vardır ya. işte er gazinosundaki televizyonun kumandası en üst devrede olur ve o ne izlerse alt devreler onu izler konuşma hakkı dahi olmaz falan. bu baya interneysınıl bir şey baba. her yerde olay aynı yani..

şimdi bu televizyon odasını millet oturma odası gibi kullanıyor yani sigarayı da orda içiyor milletle orada muhabbet ediyor falan.
televizyonun kumandası ise işte kendini ''televizyon kumandası kumandanı'' sanan manyak bir kadında duruyor.

o ne izlerse millet onu izliyor o acarsa televizyon acılıyor o kapatırsa televizyon kapanıyor. kumandayı cantasında tasıyor zaten kimseye vermiyor. benim umrumda değil diyorum ya. ben takıyorum kulaklıkları sagopa kajmer calıyor ben hüsrana komşuyum diyor sigaradan bir nefes alıp dönüyorum odama. internetin basına.

neyse efendim uzatmayalım sıkmayalım insanları.

şimdi daha yeni. gittim yine sıgara odasına. televizyon kapalı. televizyon kumandası kumandanı başında öteki manyak kadın ise buna diyorki ''aç şu televizyonu'' bizim kumandan diretiyor ''açmam bir şey yok televizyonda'' ''aç'' diyor beriki, kumandan ''bozuk televizyon '' diyor, oteki sinirleniyor kültablalarını yerlere fırlatıyor kumandan hala ''açmamda açmam'' diye diretiyor. oteki manyak aglamaya baslıyor ve odayı terkediyor.

acmadı ama televizyonu. arkadaş nasıl bir inat nasıl bir sahiplenme nasıl bir şey varki sende orada savaş cıktı açmadın televizyonu helal olsun valla...
Ailenin reisi, babadır. baba pasifse annedir.
anlamıyorum lan, herkesin evinde baba bu kumandan ama bizim evde erkek kardeşim.

bi gün benim de kumandam olacak, ben de kumandan olacağım...
askerde verilen görevlerden bir tanesidir.

(bkz: cmylmz)