telefonu evde unutmak

Çok şükür ki, eve dönecek kadar bağımlı değilim.

Umrumda bile olmaz evden çıktıysam bir daha bir telefon için geri dönmem. Hatta bazı yerlere bilerek götürmediğim oluyor muhabbet bozulmasın diye.
Son sınıftayken okula çok telefonsuz gitmişimdir. Kendimi gayette rahat hissediyorum.

hiç aranmayan telefona binlerce arama gelmesiyle sonuçlanır.

Fark edildiği anda insanın başından aşağı kaynar sular dökülür. Eve döndüğünüzde bilmem kaç sohbetten yüzlerce mesaj, onlarca cevapsız aramayla karşılaşabilirsiniz.

evden çok uzaklaşılmamışsa içten küfür edile edile geri dönülür. aynen şöyle:

en berbat durumlardan bir tanesidir.

unuttuğunuzu fark ettiğinizde kendinizi eksik hissedebilirsiniz. zaten siz unutmuşsanız kesinlikle önemli bir telefonda o zaman aralığında gelecektir.

imkansızdır.

kendini unutursun ama telefonu unutamazsın.

evdeyseniz sorun olmayacaktır.

iletişimin bir günlüğüne kopmasıdır.
hadi arkadaşlarla ile görüşme kısmını geçtim de, iş için de kullanıyorsan aksamalı mesailerle gün bitecektir. şirket telefonundan "aynur hanımla görüşebilir miyim" diye aradığımda yüz yirmi tane aynur'la ilgisi olmayan departmanlara bağlayan sekreter, bugün senden çekeceğim var.

günümüz insanı için donsuz sokağa çıkmaktan beterdir. evet.

Savaş meydanında silahsız kalmış asker gibi hissettiren durum. Bir yaniniz eksik hissedersiniz, günü zor bitirirsiniz.

ilk defa gidilecek bir yere ulaşmak için otobüse binildiyse ve o otobüsün ekranında durak isimleri yanlış akıyorsa sıçırtan durumdur. Yüz kişiye sorduk, yüz farklı yol tarifi aldık oynamak var bu işin sonunda.

Sıçırtan ne be, ıyyyy.

Her zaman aynı cebime aynı şekilde koyduğumdan çıplak hissetmem ve her evden çıkarken şu hareketi yapmamdan ötürü başıma gelmesi pek mümkün olmayan olay.

Hiç unutmam gerçi ben hiç eşya unutmam.

30 km geri döndüm bu gün.