bugün

doğru tespittir. hayvanseverim diyip tavuk yiyen orospu çocuğudur.
Veganların gece vakti öldürdükleri sivrisinekleri de düşündürür.
yımırta da mı yemiyağ.
tavuklar benim umrumda. bana yollayın ama sağ istiyorum...
hayvan severlik demek et yememek değildir, sadece hayvanlara zulüm, işkence yapılmaması ve eti yenmeyecek hayvanların öldürülmemesi yada ekosistemde nesli tükenmekte olan hayvanların avlanmamasını içerir, yoksa eti yenecek hayvanları insanların usulune uygun şekilde kesip yemesi sorun değildir.
Hayvanseverlik derece derecedir, vegan olmaya kadar gider.
Ülkemizde kedi köpek yenmediği iddiasını düzeltirim. Bilerek yenmiyor demek daha doğru olur.

Felsefi açıdan karıncayı bile ezmeyip yolun değiştirenle 'usulüne uygun' kesmekte sakınca görmeyen arasında peşinen (a priori) yargıya varmak bence olanaksızdır. Doğal olarak hayvan öldürmeyi reddedenlerin genel olarak şiddete karşı olduğu düşünülebilir. Ama şiddete karşı olmak da mutlaklaştırılırsa yanlışa varır. Herşeyde olduğu gibi, bence bu konuda da dozaj önemlidir.

Bence hayvansever olup olmamak et yeyip yememekle değil, eğlence için hayvan bedenine ve karakterine zarar verip vermemekle belli olur. Kedinin üstüne su dökmek, tavukları üstüste çıkacakları dar ortamlarda beslemek, boğa güreşi, horoz döğüşü, iç organları gövdesine sığmayacak durum gelen köpek ırkı yetiştirmek, yarış atına doping yapmak, böceğin bacaklarını koparmak, kaplumbağayı ters çevirmek vs. gibi. Bunuları yapan insanlar sadist ruhlu, aşağılık karakterde kişilerdir ve fırsat bulduklarında insana da işkence etmekten geri durmazlar.
(bkz: et yemiyorum sadece tavuk ve balık yiyorum)
"bitkiler canlıdır" deyip sebze yiyenlerin durumundan çok da farklı bir durum değildir.