tatil dönüşü eşyaları yerleştirmek

kısa ve öz tanım: işkencedir.

düşünün bi. tatile gitmiş, stressiz, huzurlu, keyifli bir hafta geçirmişsiniz. bu böyle sürecek değil tabi. tatilin de bir sonu var elbette. eve dönüş zamanı geldiğinde yaşanan o burukluğa, eve gelince valiz boşaltma derdi eklenir bir de. nasıl olur anlamam ama giderken o kadar doldurduğumu farketmediğim o valiz dağ gibi büyür gözümde.

1.gün..

anne: kızım valizi diyorum..
carriye: dur anne ya, daha yeni gelmişim. 13 saat yol geldim ölmüşüm bitmişim. valiz deme bana.
anne: tamam kızım, dinlen sen.

2.gün..

anne: kızım şu valizi odana koysaydın bari. böyle yol ortasında, ayak altında.
carriye: anne her yerim ağrıyor valla, akşam halledicem onu ben.
anne: öyle olsun bakalım (akşam yapma da sorucam ben sana diyen iç ses konuşmaya başlamıştır)

3.gün..

anne: yavrum valiz diyorum, boşalt diyorum, kaç kez oldu söylüyorum.
carriye: 3 kez oldu söylüyorsun anne. yapıcam diyorum susmuyorsun ki. dışarda az işim var, halledip geleyim yapıcam, valla bak (yemin ediyorsun bir de, çarpılacaksın diyen iç ses)
anne: la havle vela kuvvete illa..
carriye: aha hatime başladı kaç cariye kaç.

4.gün..

anne: başlarım senin valizine de sana da. ne üşengeçsin sen öyle. çocuğun olmayacak tembellikten. hemen boşalt şunu gözüm görmesin bıdıbıdıbıdı, bıkbıkbık, vıdıvıdıvıdı..
carriye: anne tam da valizi boşaltmak için kalkmıştım, valla bak (ahanda şimdi çarpıldım)
anne: sus çabuk kaldır şunu.

4. günün sonunda valiz odaya alınır. boşaltma aşaması henüz gelmez tabi.

5.gün anne odaya girer ve çığlığı basar.

anne: carriyeeee senin saçını başını yolucam. atıyorum valizi camdan gör sen. koktu eşyalar koktu. atayım da ne yapacaksın bakalım.
carriye: beni atabilirsin eşyalarımı asla anne. (bu sinirle seni de atar diyen iç ses)

artık kurtuluş yoktur. 5. günün sonunda valiz boşaltılır, yıkanacakları ve temizleri ayırayım istersin ama ne mümkün. hepsi birbirine girmiştir. çok pis insanım canım. sahi, kaçıncı yüzyıla gelmişiz, valiz boşaltmak neyin nesi?

bavulu salonun girişine bırakıp usulca odaya süzülüyoruz. annemiz hepsini yıkayıp paklayıp katlayıp yerlerine yerleştiriyor.

tatile giderkenki eşya hazırlığının heyecanını asla taşımaz, bir angaryadır.