taraftarlık bilinci

neyin taraftarıysa insan, kendine 'ben bunun taraftarıyım' diyebilmesi için, bazı sorumlulukların farkına varması gerekir, işte o sorumlulukların farkında olanlarda, taraftarlık bilincinden bahsedebiliriz.

fakat malesef bir 3. dünya ülkesi olan, canım türkiyemiz'de böyle bir bilinç yoktur, mesela taraftarlık deyince ilk akla gelen futbol mevzusunu ele alalım...

futbol deyince zaten akan sular durur ülkemde, durgunlar ise, şahlanır, dalgalanır, coşar, çağlar, kimisi güler, kimisi ağlar.

böyle bir şeydir futbol, yani şuurunu kaybettirir, zaten şuursuz olan canım memleketime.

mesela kol gibi zam yaparsın elektriğe, götünden giren ağzından çıkar vatandaşın ama kimse ses etmez, niye?
e çünkü maç var x tv de, skmişim zammı.
milletin karnı tok, eğitim, sağlık, ekonomi tam takır, kim takar zammı? oturup sabaha kadar top top top demek varken, bilinç tartışmak reva mı?

futbol aşkıyla ruhu bedenden ayrılmış bir millete, hangi bilinçten bahsediyorsun a ahmak?

futbol aşkı dediysek, yanlış anlaşılmasın, dünya genelindeki, insan gibi futboldan bahsetmiyorum, türkiye ve benzeri ülkelerdeki, futboldan önce halletmesi gerek yığınla şey varken, aç karnına, sırf farklı renklere tutkun diye birbirine dalan, budala ordusunun aşk zannettiği hayvanlıktan bahsediyorum.

bunlara böyle dediğin zaman şöyle bir savunmayla çıkarlar karşına;

'e sen bize böyle diyosun da, ingiltere'de bile holiganlar var, adamlar birbirini öldürüyo, biz yine iyiyiz, ne gonuşuyonggg sen yaaav?'

-lan armut, orda senin gördüğün kadar futbol izleyicisinin 10 katı da tiyatro izleyicisi var görmediğin, bir tiyatro izlemeye git bakalım, yer bulabiliyor musun, bir konsere git, operaya git bakalım, bir sergiye git, yer bulabiliyor musun...

adamlar unu elemiş eleğini asmış, futbol onun için bir eğlence ama senin için; içindeki hayvanı dal daşşak meydanlara salmak, tribüne sırf küfretmek için giden bir insansın sen, insan mısın sen?

her neyse, ben yine bu sinirle toparlayamam bu entryi...

demem o ki; taraftarlık bilinci denen bir şey var, rakiple elbette alay edersin, elbette şakalar yaparsın, sinirlendirirsin belki vs... ama asla küçük düşürmezsin, asla rencide etmezsin, kendi takımından çok, rakip takımın adını ağzına almazsın, bunları yapıyorsan da, bir bilinçten, bir şuurdan bahsedemezsin.

yahu karşı takım yenince tebrik etsen, yenilince teselli etsen ne kaybedersin?

neden;
'tebrikler kardeşim, gerçekten çok iyi oynadınız'
demek yerine;
'sizin oynadığınız topun mına koyyum ooolum, bizim takımı gördün mü, anasını skti anasını huaaaahhüeeehhhuummm'
şeklinde bir hayvanlığa girersiniz?

bunu benim aklım dimağım almıyor, sözlükten örnek vermek istemiyorum ama işin açığı bu yazıyı da sırf sözlükteki öküzcanlar yüzünden yazıyorum.

ulan haydi bu sözlüğün %70 i daha çocuk, bildiğin veletler yani, e diğer %30 u da ağzını açıp bir şey demiyor ki arkadaş, aynı gün fenerbahçe'nin ve galatasaray'ın iki farklı takımla maçı oluyor, üstelik yabancı takımlarla, ikisi de galip geldiği halde, sözlükte yine bildiğin bir it dalaşı var.

ne bir fenerli çıkıp galatasarayı tebrik ediyor, ne de bir galatasaraylı feneri... anlayamıyorum, vallahi de billahi de anlayamıyorum ya.

bu kadar mı yaratıklaştınız, bu kadar mı kaybettiniz oğlum insanlığınızı? yazıklar olsun lan size, hiçbiriniz de taraftar değilsiniz, sadece takım tuttuğunu sanan küçük çocuklarsınız demek ki.

bir takımın taraftarı olmak için, sadece o takıma değil, diğer tüm rakiplerine de saygı duyması lazım insanın.. ya tamam konuşmuyorum aq...