tanrı ya kızmak

(bkz: seni kınıyorum ve sana laflar hazırladım)

(bkz: allah a inanmak ama güvenmemek)

bazı haksızlıklara göz yumduğundAn, kendisini kötü niyetli insanlar tarafından kullandırdığından, kendisine inananları ve kendisinden korkup iyi niyetle davrananları sürekli zor durumda bıraktığından, göndermiş olduğu kitaplarda(kuran-tevrat-incil farketmiyor) kesin ifadeler değil de yoruma açık şeyler yazdığı için isteyenin istediği gibi yorumladığı ve bundan dolayı yaşamı zorlaştığından, vs. gibi nedenlerle takındığım tavır.

edit: günahsa da günah ne yapayım, kimse üzerine alınmasın, gücenmesin, benle tanrı arasındaki meseledir, kimseyi ilgilendirmez.

insan sevdiğine kırılırmış.

hayallerinin çoğu veya hepsinin boşa çıkması sonucu hemen hemen her insanın yapacağı olay.

"ey bunca zamandır bize te’dip eden allah
ey alemi islamı ezen, inleten allah,
bizler ki senin va’di ilahine inandık
bizler ki binüç bu kadar yıl seni andık
bizler ki beşer bir sürü ma’buda taparken
yıktık o zaman şirki, devirdik ebediyyen
bizler ki birer hamlede evhamı bitirdik
mabedlere ma’budu hakikiye getirdik
bizler ki senin ismini dünyaya tanıttık
gördükse mükafatını, ya rab, yeter artık
çektirmediğin hangi alem, hangi ezadır
her anı hayatın bize bir ruz-u cezadır. "

demiş akif. hoş demiş.