tanri yi aramaya cikarken kendini kaybetmek

gayet doğal olandır. içinde bulunduğu ortamda içinde olduğu şeyi aramaya çıkandır.
elindeki kalemi saatlerce arayan dersane öğrencisinin telaşı vardır kendinde. bir kez olsun rahatlayıp baksa dört bir yanına her şeyi halledebilir.

-ki, buna karşın hala halledemiyorsa tüm toplum deliren o bünyeyi terkeder. deliler verilebilecek en büyük ceza terkediştir. yalnız bırakılmaktır. işte bu da o'na fazlasıyla yeter.

son derece normaldir.. tanri, hayat, ben neden bu dunyaya geldim, nasil yaratildim, bu enren nasilyaratildi gibi mevcudiyete ait sorulari ne aci ki insanoglunun kit zekasi algilamaya yetmez.. (einstein'dan hatirlayanlariniz olacaktir.) icinde oldugun her ne ise onu yaradani aramak kadar da olagan bir merak olamaz.. durtusuyle kapasitesinin arasinda kalmis insanlik tarihi bu sebepten dinleri icat etmis, kimi bir kutsal varliga inanmayi kimi de inanmamayi, yok saymayi secmis.. nefes alip vermek kadar olagan sorgulamalar bunlar.. lutfen alicilarinizin ayariyla oynamayiniz..