tanrının sevmediği bir insan olmak

yoktur aslında böyle bir şey. varsa da tanrı'nın ne denli demokrat olduğunun ispatıdır.

(bkz: tanrinin gul bahcesindeki bocek olmak)

sevdiklerine bakılırsa, içinde bulunmak istemediğim gurup.
sevdikleri için;
(bkz: rte ve saz ekibi)
(bkz: ajdar)
(bkz: it kopuk falan filan)

mesela mantıklı düşününce izmir'deki, 17 aylık bebeğe tecavüz olayındaki kurban, 17 aylık bebeğin içinde bulunduğu durum.

ya da gazze'deki çocuklar.

ya da adolf hitler tarafından katledilen çocuklar.

bu örnekler gider böyle.

ama şühesiz ki; o'nun adaleti birdir, tektir, büyüktür değil mi? hitler'i, gazze'yi falan karıştırmayalım şimdi.

tanrı sevdiği kullarına bu dünyada zorluklar yaşatır önermesine inanırsak pek de kötü bir şey değildir. tabi bu dünya için. öbür tarafı bilemem. görmedim henüz.

bazı inanışlara göre; tanrı demek bizatihi sevmeme nedenidir. *

her zaman üstü kader kavramıyla örtülen olgu.
insanın ba$ına bir şey geldiğinde ve ya küçük bir kız çocuğu tecavüzü uğrayıp öldürüldüğünde buna kader deniliyor ve ne kadar olaylara yüzeysel yakla$ılıyor anlamakta güçlük çekiyorum.daha 5 yaşında ki bir çocuğun kaderi nedir ki ? ve ya ne günah işleyebilir ki bunları ya$amasına sebeb olmak için..

karşılıklı duygular besliyoruz aman ne güzel gibi tepkime durumudur.

insanın yaşadığı sıkıntıların, Allah'ın kullarını sevip sevmemesi ile değil, tekamül ve yaşanan herşeye rağmen hayat gemisinin nihai hedefe ulaştırılması ile ilgisi olduğundan; aslında olmayan insandır.

hayattaki herşey (ki bu herşey, hakikaten herşeyi kapsayan bir herşeydir) insanlar içindir. ki; bunu bi kere, daha bedenlenmeden önce zaten kabul etmişiz.
ayrıca eza, cefa gibi kavramlar çoğu zaman bizim yapıştırdığımız (son derece) nesnel etiketlerdir.

o an itibarı ile; bizim hayır gördüğümüz birçok şeyde şer, şer gördüğümüz birçok şeyde ise aslında bizler için hayır vardır. biz bunu kısıtlı algımızla özellikle o an için anlayamayız, o kadar.

kıyas kabul etmese de, mikronun da mikrosu düzeyde bir yaklaşım yaparsak, nasıl ki (akıl sağlığı yerinde) bir anne/baba'nın çocuğunu sevmemesi sözkonusu olamazsa, Allah'ın da bir insanı sevmemesi sözkonusu olamaz, diye düşünüyorum.

çok bi başöğretmen (ya da baş imam) edasıyla yazılmış görünse de, işbu entry; 40 yıla yaklaşmış bir yaşamdan çok pis spoiler içermektedir.

(bkz: küçük emrah)

edit: başlığı açan arkadaşın gazabına uğradım, kimseye kastım yok yahu. Tanrı'nın sevmediği kullara örnek verdim sadece.

" allah sevdiği kullarını sınarmış " diye öğretilen olgulan mütevelli kişinin hiç bir olumsuz durumda allah beni sevmiyor diye düşünmemesi gerekmektedir. başa gelen her durumda bu olguyu akla getiren kişinin ben allahın sevgili kuluyum diye ortalarda dolaşması da kuvvetle muthemeldir.

gereksiz bir düşüncedir, şüphesiz ki tanrı yarattığı bütün kullarını sever ve ayrım yapmaz. he şöyle bi durum var ortada, sen yapılması gereken kurallara uymuyorsan başındanda cenabetlik, efendime söyleyeyim binbir türlü musibet eksik olmaz.

asla bilinmeyecek insandir.* * *

boşuna yaşayan, boşuna ölecek olan kişi.

annesini, babasını, evladını, kardeşini: sevdiğini trafik kazasında kaybeden kul,
veya evladı gözlerinin önünde boğulan ana-baba olmak,
ya da bebeğine tecavüz edilen, evladı kanserden
veya afrika'da açlıktan ölen çocuğun annesi olmaktır.

edit: ''bunu nasıl yazdın'' diye mesaj atan arkadaş:
tanrı bu kişileri sevseydi böyle cezalandırır mıydı?

--spoiler--
annesini, babasını, evladını, kardeşini: sevdiğini trafik kazasında kaybeden kul
--spoiler--

Götten uydurma bilgilere göre aha bu benim!

allah herkese eşit mesafededir. önemli olan sizin ona yaklaşma çabanızdır...

her işiniz ters gidiyorsa akla gelen bir düşüncedir. bu sınav gerçekten çok acıtmaya başladı.

çok zayıf yaratıldığınızı düşündüğünüzde aklınızdan çıkmayan hede.

siz ondan uzaklaştıkça oda sizden uzaklaşır. fakat yarattığı kulları sevmiyor düşüncesi geri kafalılıktır. lütfen sen taş değilsin insan olarak yaratıldın o seni yaratmadan tercih etti ve sevdi seni. sende bakış açını düzelt ve gerçeği gör..

(bkz: Tanrının cimri bir anına denk gelmek)

Tanrı şans dağıtırken tuvalette sıçıyor olmak.
3 günde bir sıçan insanın o anda sıçıyor olabilme ihtimali.
bkz: kader
bkz: bsg

(bkz: ateist olmak)

bizler tanrının istenmeyen cocuklarıyız şeklindede söylenilebilip,fight club felsefeleriniden birini ortaya dökebildigimiz sözdür.

(bkz: ben tanrının istemediği evladıyım)