takımı yenilince telefona çıkmayan arkadaş

şu yaşıma geldim yeni gördüm arkadaşıdır.

bu akşam maçtan sonra gs'li dört arkadaşı aradım, 1461 maçındaki güzel oyunlarını kutlamak için. hiçbiri açmadı arkadaş.

halbuki biz pendik mendik her zaman dimdik ayaktayız. olmadı be arkadaş. tamam yarın bulur geçerim dalgamı ama bu akşam olmalıydı o. zira bizim dalgamız ertesi sabaha kadardır, ömürlük değil. neyse canınız sağ olsun, haftasonu yakalarım sizi ben.

telefonu kapatanlar vardır.
(bkz: fenerbahçe taraftarı).

telefonunu utançtan açamayan modeldir bunlar.
(bkz: galatasaray taraftarı)

bataryasını bile çıkarır iki ayrı noktaya koyarım iskeletiyle.

telefonu kapatıp bolu dağı tünelindeyim diye yalan söyleyen taraftardır.
(bkz: fenerbahçe taraftarı).

içinde 1 4 6 1 geçen no'lar ararsa haykırarak telefonu duvara çarpan taraftardır.
(bkz: galatasaray taraftarı)

yenilgiyi kabullenemeyen arkadaştır.

boş işlerle uğraşmak istemeyen arkadaştır.

Tuttuğu takım üzerinden kendi kimliğini tanımlayan kimsedir. Ulan sempatizanı olduğun takım yenilse ne, yense ne. Sanki senin bir kaybın/kazancın var. Kazanıp da güzel futbol oynarsa sevinirsin, çünkü sevdiğin takım tırt da olsa bir başarı kazanmış, tersi durumda da üzülürsün işte bu kadar. Ben de bu kazanma kaybetme durumunda telefonla arayıp " ne oldu , sapladılar size bugün ehiehi " yapan kitleyi anlayamadım gitti.