bugün

terörist başı başbakan olsun diyenlerin, dağdan inen mehmetçik katili teröristleri davul zurnayla karşılayanların, dağlarda teröristlerce öldürülen askerlerimize şehit diyemeyenlerin, bu ülkeyi milyonlarca dolar zarara uğratan, binlerce evladımızı şehit eden ve ülkeyi bölüp parçalama planları kuranların ve bunlara dur diyemeyenlerin eksikliğini fırsat bildikleri durumdur.

oysa ki mis gibi tertemiz ağaçlardan, zeytin yağlarıyla yağlanmış urganlardan, hijyenik ortamlarda üretilip taksim'e yerleştirilmesi halinde sorunlar düzelecektir.*
(bkz: sallandıracaksın iki tanesini taksim de)
(bkz: türkiye ye idamın geri gelmesi)
son günlerde yaşanan gelişmeler karşışında, toplumun bir kesiminin ekslikliğini hissettiği hadisedir.

insan asmak çare midir, tartışılır. ancak dağdan inen terörüstlerin aynı süratle sokağa salınması da kamu vicdanını rahatsız etmektedir. rahatsız olan kamu vicdanı ise haklı olarak böyle söylemler üretmektedir.

"insanları asmakla bir yere varabilir miyiz sorusu", "suçluluları cezasız bırakarak nereye varabiliriz" sorusu ile çok paraleldir.

yine de şehit düşen askerleri düşündükçe insanın hak verdiği eksikliktir.

(bkz: temadan 10000 darağacı palamudu kampanyası)