tabuta kapanıp ağlayan sümsükler

anne baba ağlıyorsa, sümsüğü götünde hissetmişsin demektir. o yüzden o sümsükler tehlikeli sümsükler, hele şehit cenazesiyse, koca bir vatan götünden kan alır kan.

hayatta çok sevdiği birini kendi elleriyle mezara koymamış kişi söylemi.

benim de içinde olduğum topluluktur. 8 yaşındaydım, kardeşim vefat etmişti 30 günlükken. ufacık, el kadar bebek, ölmüştü. ağlamıştım ulan var mı? sümsüksem sümsüğüm, sana ne? ayrıca rahmetli dedem vefat ettiğinde de günlerce kendi başıma ağlamıştım. beni sümsük beniii.

bu bir anne olabilir, bu bir baba olabilir, bu bir eş dost olabilir, bu bir şehit olabilir.
sümsük diye tabir edilen insanın içinden çıkan kan parçası adete o tabutu sulamak gibi olur. içler acısıdır.
başlığı açan yazar burda mallığını anlatmış olabilir lakin efendim kendisinin başına gelecek bu tür bir olayda sözlüğü bırakmasını temenni eder. kendisinden burda çok olduğunu bildirmek isterim.

bir gün herkes o sümsüklerin yerinde olacaktır.tabutun içindede olacaktır.

tabutu sadece tabut olarak goren içinde yatanın bir insan oldugunu, baskaları için bir anlam ifade ettigini ve o kisilerle yasanmıs anıları oldugunu unutmak ve tabuttaki kaybettikleri insan için gozyası doken acılı insanlara sümsük diyebilmek çok dusundurucu bir cehaletin sonucudur.

senin abin, kardeşin veya baban şehit olsun da ağlama sen. tabi ağlamayabilirsin de bu senin insanlığını gösterir. insanoğlu duygusal bir varlıktır yakınları ölünce üzülmesi doğaldır bu sana samimi gelmiyosa o senin insanlığınla igili bir sorundur.
ayrıca (bkz: sıçayım senin insanlığına).

kapanıp ağlayan kişi sümsük değildir. hüzündür,acıdır.gülmesi beklenemeyen durumdur.bu cümle dikkat çekmek için söylendiği bilinse de senin de anan ölecektir.

(bkz: başlık açma furyasına kapılmış bir başlık)

sen yürüyen bir tabutsun dostum, üzerinde ne salya var ne sümük var. yeterince samimi mi?

aklı sıra soğukkanlılık iddiasında bulunan bir densizin analizidir.

patavatsız bir yazarın dile getirdiği anlamsız söz. kendisi muhtemelen böyle büyük bir acı yaşamadığından, o an insanın zihninden geçen binlerce şeyi bilmediğinden bu başlığı açmıştır. 5 yaşımda dedemi, 6 yaşımda babamı, 8 yaşımda babaannemi, 9 yaşımda halamı, 11 yaşımda dayımı, 13 yaşımda diğer dedemi, 14 yaşımda anneannemi ve 18 yaşımda teyzemi kaybetmiş bir yazar olarak ben bile şuan bir yakınımı kaybetsem bu denli soğuk kanlı olamam. ayrıca annesinin, babasının cenazesinde bir damla gözyaşı dökmemiş taş kalpli bir insan olmaktansa, bunu yapıp sümsük olurum daha iyi. sevdiğin insanlar birer birer giderken, senin onların arkalarında bıraktıklarını düşünüp için yanmıyor mu ey malum yazar? seninde içini bir yalnızlık korkusu sarmıyor mu?

Akli dengesi yerinde olmayan birinin söylediği bir sözdür. Kendisini en kısa zamanda Allah ölmüşlerine kavuşturmasını ve kendi aile eşrafı "sümsük"lerin de aynen kapanmasını dilerim.

aslinda cok saglam adamlardir. cünkü bazi insanlar var tabuta sarilarak aglamayi birak , o tabuta bakamiyor bile.
keske zamaninda o sümsüklerden olsaydim. keske o yesil örtülü o kutudan o kadar korkamsaydim.*
(bkz: basliklarimla hatirlayim beni)
(bkz: fuck me i am a troll)

bilimin ilerlediğini gösteren beyan.ne alaka demeyin

artık tek hücreliler de klavyenin tuşlarına basabiliyor entry girip ekle tuşuna dokunabiliyorlar.

bir yakınını, akrabasından birisini hiç kaybetmemiş ergen söylemi.