bugün

iştahsız ya da moralsiz insanın yemeğini bitiremeyip tabakta bırakması.
arkadan ağlayacak ya da öldükten sonra hesap soracak yemek parçalarını göze almaktır. çok kandırıldık küçükken çook.
anneleri sinir eden bir davranıştır. ama alışkanlık yapıyor, bir süreden sonra, doymasanız da sanki tabakta yemek bırakmak zorunluluğu hissediyorsunuz.
(bkz: ben kendimden biliyorum)
Eğer küçükseniz "o yemek biteceeeek !! " azarına muhattap olursunuz.
annemin "o lokmalar seni kovalar, tabakta kalmasın haa" şeklindeki telkinleri yüzünden, çocukken karabasan görmeme neden olmuş olaydır. şimdi akıllandım, çözüm buldum tabii; ya hiç yemek yemiyorum* ya da tabak kullanmıyorum. dönem dönem değişiyor seçimim.

(bkz: teşekkürler anne)
çin kültürüne göre yemek bitince tabakta ufak bir miktar yemek bırakılmalıdır, bırakılmadığı takdirde kötü şans getirdiğine inanılır. saçma ama adamlar inanıyor yapacak bişi yok.

(bkz: chin chan chon)
(bkz: arkandan ağlar ama)
lezzetin doyum noktasina ulasildiginin, veya midenin fiziksel doluluk kapasitesinin en ust duzeyde oldugunun da isaretidir.
eğer yapılan karnıbahar buğulama tam pişmemişse, ve de ocağın üzerinden alınıp direk sosa konmuşsa, yapılması kaçınılmaz eylemdir. **
annenin küçükken peşimizden koşarak arkandan aglar demesi ve biz çocukların genelinin buna inanması.
bir de zorla ''pahalı yerlere gidelim!'' kisvesine bürünüp,

- çok açım, 1,5 iskender yiyip, bir de layt kola içiyim, iskender'e de az tereyağı koyun lüütfenn!!.. diyen sevgilinin, bir porsiyon iskendere verilen parayla, kimilerinin yiyemediği, bir kilo dana eti alınabileceğini bilmeden ya da umursamadan yaptıkları eylemdir.

ulan, demezler mi adama, senin 1,5 olarak söylediğin ama,

- kola şişirdi aşkım, gerisi kalsın; yiyemiceemm..! diyerek, midene sadece bir porsiyon olarak giren iskenderin parasını verebilmek için az mı çalışıyorum ben diye?! kimi zaman, böyle durumlarda, sinirlenmemek gerekir, ki eğer gerçekten de böyle düşünüyorsanız, çok ters durumlar ( iştahın olmaması, midenin bulanması, yemeğin tadı vs. vs...) dışında, yenilmeyip bırakılan şeyin nimet olduğu herkesçe bilinmelidir.
Öldükten sonra beni neden yemedin hüüü diye ağlayıp kişiyi allaha şikayet edecekleri rivayet edilir. Çok tehlikelidirler dikkatli olmak gerekir.