bugün

hüseyin nihal atsız'ın bir şiiri.

Türk duygusu her Türkçüye en tatlı kımızdır;
Türk ülküsü candan da aziz bayrağımızdır.

Bayrak ki onun gölgesi Bozkurtları toplar;
Bayrak ki bütün kaybedilen yurtları toplar.

Nerden geliyor? Tanrıkut'un ordularından!
Lakin bize bir beyt okuyor kutlu yarından:

Darbeyle gönüllerde yatan ülkü silinmez!
Atsız yere düşmekle bu bayrak yere inmez!...
"Darbeyle gönüllerde yatan ülkü silinmez!
Atsız yere düşmekle bu bayrak yere inmez!"
türk duygusu her türkçüye en tatlı kımızdır;
türk ülküsü candan da aziz bayrağımızdır.

Diyerek taşımak isterdik ama şu anki durumda ne bir siyasi yapılanma, ne parti ne vakıf hiçbiri bizim gibi düşünmüyor. Türk ocakları ve çukurova oğuz boyları olarak arada örgütlenir çay içerdik, muhabbet eder, kitaplar üzerine konuşurduk adana da sağolsun bu da bitti.

Sözlükte zaten içler acısı. Türkçesi varken kitapçıkları yapardık eskiden bu bizim kendi çapımızda yaptığımız bildirimizdi bir nevi. Ahh eski ah. Örgütlenememek beni üzüyor.