bugün

pyrrhon şeylerin doğaları gereği, aynı ölçüde belirlenemez, ölçüm ve ayırım kabul etmez olduğunu söylemiştir. bundan dolayı, algılarımız ve yargılarımız, ne doğru ne de yanlıştır. öyleyse, ne duyularımıza ne de aklımıza güvenmeli ve herhangi bir tarafa meyletmeden, yargıyı askıya almalıyız. her şeyle ilgili olarak, onu, inkar etmek ya da hem tasdik ve hem de inkar etmek veya ne tasdik ne de inkar etmek yerine, tasdik etmek olanağı bulunmadığını söyleyerek, bu tavırda ısrarlı olmalıyız. bu tavrı benimseyenler için sonuç, önce apatheia (yargıyı askıya alma tavrının bir sonucu olarak ortaya çıkan ve hiçbir şeye değer vermemeyle, hiçbir şeyden şöyle ya da böyle etkilenmemeyle, her şeye karşı kayıtsız kalmayla belirlenen kayıtsızlık) ve sonra da ataraxia (sükunet ve ruh dinginliği) olacaktır.

pyrrhonca bilgelik, insanlara hemen her şeyin boşluğunu ve değersizliğini gösteren, onları dünyadaki varlıklarını, sıradan yaşantılarını aşmaya zorlayan bir bilgeliktir. ancak buradaki sıradanlık kastı dünyevi kıstaslar ve gelenek-görenek-din-töre-politik duruştur. o felsefi literatüre göre bir nihilisttir.