sınıfa yeni gelen kız travması

sınıfa girdim işte oradaydın. kimse olmasın ben farkındaydım
bakışların çikolata dudaklarına asılı duran sükut
yeni gelen öğrenci sıfatı pek yakışmış istemdışı bakışlarım üstüne yapışmış
şans bu ya boş olan yanıma oturmuşsun.
adımlarken mesafeleri adım adım burun deliklerimde kokun
günaydın diyenler umrumda mı? onlar iyi dilekleriyle kalsın
ve nihayet yanındayım usulca müsade eder misin deyince
üstündeki zerafeti dökmeden kalktın
yanındayım, nefes almak zorunda olduğumun geçde olas farkındayım
ah bir de vermesi var ayrı dert ayrı meşakkat
yüzde 21i oksijen olan havanın yüzde 21i senin ten kokun
göz ucuyla bakmaktan ötesi aşar beni
yıllar yılı arka cebimde unutulmuş özgüvenim aklıma geldi e konuşmak gerekli
yenisin değil mi dememle cevap geldi evet
hızımı kesmedim adın sanın tadın nedir kadın sorularını dizdim
velhasıl konuştukça konuştu duymadım sadece izlemekle muaftım
duydum anlamadım dudaklarından sıkıldıkca gözlerine taşındım
coğrafya dersinde karstik kayaçtım içime aktın aşındım
türkçe de tamlayan eksikliğinden anlatım bozukluğu yaşadım tamlayanım sen ol
edebiyatta en güzel sanattın
matematikte eşitliğin her iki tarafını senle çarptım
kendimle seni taraf tarafa topladım
işlem hatasıydım
felsefe de rasyonalizme sığmadın metafizik olaydın
öğle arasında senle doydum sahilde biraz demli deniz içtim
ek derslerde ek takattın

çıkışta pencereden sırtınla bakıştım
durakta beklenen otobüs buhranındayken parmaklarımla hesap yaptım
yarınki ders kadar uzaktın her geçen dakka için çentik atmak lazım
o my god allahım ansızın önümdem geçiyordun çok şaşırdım
tereddüt salgısıyla hey dedim dönüp baktın
güneş teninde harman güneş gözünde iris
klişeleşmiş tepkiydi; ah ne tesadüf benzeri bi kaç prosedür muhabbet
medeni olmak işe yarar bi zıkkımmış öpüşünce anladım
yanaklarına değince tenim dünyalar benim
şans bu ya durakdaş insanlardık
malum geç gelir otobüsler buna bile sevindim
insanlar konuşa konuşa hesabı bende insanım ya (!)
lafladık ve lafladık
öğrenciliğin farzıdır; sınav sistemine lanet yağdırdık
uçmuşum. kafamda olacak çocuğumuzun adını dahi belirlemiştim

aniden çalan telefonla kesildi muhabbet
ağır çekimde izledim cevaplayıp efendim dedin
annesi merak etmiştir diye düşünürken 'kusura bakmaaaa aşkııııııııım geciktim'
demenle kan gitmeyen beynim çıkmayan nefeslerim
tamam ben sakinim. sakinim. sakinim. aaağğghhhh. sakinim
tahmin etmek zor değil seni seviyorum lafına karşılık 'ben de' dedin
telefonu kapatıp özür diledin devam edelim ee anlat dedin
kem küm ettin hımmm dedin
boşluk bulunca aramın bozuk olduğu tanrıdan medet dilendim gelsin şu otobüs de gitsin.
bitsin bu ızdırap yap be bi güzellik dedim.
duymuş olacak ki içsesimin bitmesiyle otobüs göründü.
ah hoşçakal dilekleriyle bindi ah sonunda
bi kaç solunum egzersiziyle gecen tramva
nihayetinde geldi otobüsüm
olanlar yetmedi ya, bugün şanslı günümdeyim ya
öğrenci kimliği sorunca mal gibi kaldık bozuntuya vermeden tüh evde kalmış tavırlarıyla kentkartı* çift bastık
ah ben öğrenciydim hem de şanslı..

(bkz: sınıfa yeni gelen kızla tramvaya binmek)

(bkz: sınıfa yeni gelen kız öğrenci)