sürekli çocukluk günlerine özlem duyan tip

var böyle arkadaşlarım. yazlığa gideriz, "ya eskiden ne güzeldi, şöyle şöyle yapardık, şurası şöyleydi böyleydi" diye zırvalar durur.

ya arkadaş, hasta mısın nesin, devir değişti, zaman geçti, yeni şeyler düşün, mızmızlanmayı bırak.

sürekli askerlik anılarını anlatan tipten bile beter bu.

Aslında güzeldir ama b.kunu çıkarmamak lazım. Sanki çocuk olmadık amk. Orta gelirin üstünde büyüdüm. Kırmızı renkli ufak, yıldız jantlı ferrarim. En kaliteli oyuncak sendin ve helikopter çıkaran jipimde vardı. Hiçbiri su poşetini tutamaz ama.

içinde bulunduğu durumdan, şu andan memnun olmayan kişidir. son aylarda benimdir bu. ne oldu düşüncelerim mi okunuyor?