bugün

Yolculuklar birer boşluktur. Ne gittiğiniz yere aitsinizdir ne de geldiğiniz yere. Belki üniversite belki iş hayatının yükünü ailenizden uzakta oluşturduğunuz bir takım alışkanlık ve eşyalarınızla tamamlamak zorundasinizdir artık. Belki yakın belki uzaktasiniz çok ama hayati mecburiyetin sürüklediği sekilde yasamak alışkanlığı bizi esir almistir. Iste bu yolculuklara bir yenisini daha ekleyecegim anilara. Tepede kararan bulutlarimla, kitaplarımla, mp3 ümdeki slow muziklerimle ve en degerlisi kötü ve iyisiyle yaşadığım anılarım ve hayallerimle... her bir yolculukta bir sonraki yolculugu düşünmek neler değişeceğini tahmin etmek heyecanı ve her seferinde bir sonrakinde yaşanan heyecan ve hayat değişiklikleri. Yine sacmaliyorum her seferindeki gibi yasiyorum anıları dibine kadar. En tuhaf yasananlar da duygu değişimleri ve hissettiklerimiz olmaya devam edecek...