bugün

mustafa kemal pasanin "cephanemiz bitti komutanim" diyen tegmene verdigi yanittir. "cephanen bittiyse, süngün var, süngü tak, yere yat" demistir, canakkale´de....oradaki rütbesi yüzbasi adamin, yani öyle ahim sahim bir rütbe de diil... karsidaki düsman da ingiliz ve fransiz divizyonlari, yani zamanin süperötesi ordusu.

burada savas tarihcisi ekspertize sahibi adamlarin dikkatini ceken en önemli sey, tereddütsüzlük....kesin emir...kendisi de orada, cebinde kicikirik bir adet tabanca var, baska bir sey yok. oradaki olay , cok enterasan...kendisi kazara ölmez de kurtulursa, onun komutanlarinin kendisine "ulan mustafa cephanesiz askere neden geri cekil emri vermedin de, asker kaybina sebep oldun?" sorup kursuna dizdireceklerini cok iyi biliyor. ama orada mevzinin kaybedilmemesi lazim. o emir resmen "ölüm" emridir. milletleri iste, böyle ölümden korkmayan adamlar kurtarmistir.

"onlar yere yatinca, ingilizler de ilerlemeyi durdurup yere yatip mevzi aldilar, ve bu da türk ordusuna o an icin en cok ihtiyaci olan seyi, zamani kazandirdi." (john keegan,1.dünya savasi)

bugün pasayi birtakim capsiz adamlarla kiyaslamaya kalkanlara duyrulur.