sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Eline çamur bulaşmış olabilir. Önemli olan üstüne başına daha fazla bulaştırmadan temizleyebilmek.

bundan sonra insanları mutlu edeceğim...

Kol saatlerim ile baş başa kalmak istiyorum. Onlara bakmak, onlara dokunmaktan haz alıyorum. Onlar benim her şeyim.

Ayrılıklar şiir şarkı yazdırıp maddi olarak cebe dönüyor.
Bu mu düzen?

yeterli gelmiyorsa neden dozu arttırmıyorsun?

söylemek istediğim şu;
o mesajı ben de eşcinsel diye okudum, ne alaka ya eşcinsel olunca yemek yapmaya mı başlamış dedim. (#38609667)

Aldanırım gülüşüne.

Aslında söylemek istediğim hiçbir şey yok. Öncelikle: kime söyleyeceğim? Şuna bak, o kadar yalnızsın ki gecenin köründe bi internet sitesinde içini döküyorsun. Kimsenin de umrumda değilsin yani yazıyorsun dediysek. ikincisi: anlatsam bile kim anlayabilir? Bana söylenen tüm lafları saysam burada, sabah 5te bana nasıl hakaretler edildiğini, neler dendiğini, nasıl laflar söylendi bir bir yazsam. Güvendiğim kişilerin bana ne yaptığını yazsam. içimde geceleri uyutmayan ne dertler taşıdığını yazsam, anlatsam birilerine. Eee? Sonra ne olacak? "sıkma canını kardeşim" demekten başka ne olacak? Ne olabilir ki. Kimseye bir şey anlatasım yok.
Bazen düşünüyorum. Hayat o kadar tuhaf ki. Ben var ya, asla para, zenginlik istememiştir. Böyle yıkık dökük umutsuzluk kokan kenar mahallelere ait gibiydim hep. Böyle yerlerden geçmeyi severim. Hiç zengin olmak istemedim mesela. Hatta korkuyorum bir gün zengin olur da bu sokaklara ben de tepeden bakarım, gül kokan banyolarda keyif çatmak derdim olur diye. Hatta nasıl olsa kimse bu kadar uzun bir yazıyı okumayacak, yeri gelmişken anlatayım. Alman lisesi mezunuyum. iki yıl önce okulda bi proje bazında bir grup öğrenci deutschland'a proje öğrencisi olmak üzere yaşamaya gönderilecek. Bunun için tek şart orta düzey Almanca (b1) sertifikasını almak. Projede kendini gösterirsen almanya'da gittiğin okulda kalabilir, üniversite kabulü alabilirsin. Nitekim biz bu diplomayı alan 19 kişiyiz, proje öğrencisi kontenjanı 14 kişi. Herkes deli gibi uğraşıyor. Avrupa tabi. Ben var ya, bana çıkmasın diye dua ettim. Gerçekten. Asla sevmedim böyle gösterişi Avrupalıların elitliği diyorum ya. Gerçekten 19 kişiden bir ben istemedim. Bir şey daha anlatacam. Ailemin çalıştığı kurum, her yıl Antalya'daki 5 yıldızlı otellerde eğitim düzenler. Katılacak çalışanın ailesi de otele gelip tatil niyetine durabilir. Bana defalarca söylediler, hiçbirine gitmedim. Hiç umrumda da olmadı. Ne o lüksü seviyorum ne zenginliği. Kendimi öyle yerlerde görmüyorum. Hiçbir isteğim, heyecanım yok gitmek için. Yaradan biliyor ya. Gerçekten içim böyle. Böyle de, çok para sıkıntısı çekiyorum be. Günde 10 lira alıyorum, sabah 8 akşam 8 dışarıdayım. Otobüs parasını çıkınca geriye 6 TL kalıyor sabah kahvaltısı, öğle yemeği, akşam yemeği için. Asla şikayet etmedim, hiç daha fazla da demedim. Hergün simit çay yedim yiyorum. Ama inanabiliyor musunuz, ev halkı 10 lira için birbirine giriyor. O ona diyor bende yok. Diğeri diyor bende hiç yok. Sonra kavgalar başlıyor 10 TL için. Sürekli sana her gün onca para veriyoruz geyiği dönüyor. işte bugün bana edilen hakaretlerin bir kısmının nedeni, bugün gitmem gerekmediği halde kütüphaneye ders çalışmaya gitmişim. 10 TL almışım boşu boşuna. Bana boşuna para vermiş. Ben böyle bir insanım işte. Ben asla yoktan anlamam. Ben nankör bir insanım. Ben boş yere para harcayan bir insanın. Ben var ya sözlük öyle kötü biriyim ki. Ben yalan söylüyorum kütüphaneye gidiyorum diye çünkü kütüphanede ders çalışılmaz. Ben var ya dünyanın en kötü insanıyım. Bana verilen emekler keşke kardeşime verilseydi. Aslında yaşamamın anlamı yok. Herkes tarafından bir köşeye atılıyorum. Herkes bana hakaret ediyor, herkes beni suçluyor. Dışardan nasıl göründüğünü bilmiyorum ama Ben çok kötü bir insan olmalıyım, öyleyim.

Bu yaşadığım duyguya bir ad veremiyorum. Mutsuz oluyor düşüne düşüne bir hal oluyorum. Mutlu oluyor onun sevinciyle huzurlu oluyorum. Onun dermanı olmak istiyorum, yapamıyorum. izin vermeyecek gibi kabul etmeyecek gibi bir meraktır onu da düşünüyorum. Umarım en son kafayı yemem düşünmekle.

Yine "çok iyiyim" maskesiyle işe gidiyorum, insan içine çıkıyorum. Dünden beri ciğer miğer kalmadı. Kendimi yatıştıramıyorum, nefret ediyorum bu takılma huyumdan. Hayat bu şekilde çok zor. Zararım salt kendime. Neye göre olduğunu bilmiyorum ama canımı daha çok acıttığını bildiğim şeyler benim hassasiyetim oluyor. Bir kere yüzleşip rafa kaldırdığımda hatırlatılınca f5 gibi refresh yapıyor. Kısır döngü üzüntüler yaşıyor, kendimi mantıklı düşünmeye itiyorum. Yok arkadaşım olmuyor, geçmiyor.
Bu şartlar altında 30'u göremem bence. Görürsem de beni öldürmeyen şey kanser eder. Hayırlısı.
Şey dermişim; "na nı nı na na na nı na na na nı na nı nağ çok duygusal bir insanım, marifet sayılmaz beni üzebilmek"
Mode off kemal doğulu.
Dünyanın en iyi insanından bile kötülük görüyormuş gibi bir baht benimkisi. Üzmeyin beni lan.

Sabah sarsıntıynan uyandım.. uyandım da rüya mı gerçek mi anlayamadım baktım kalkış saatime de daha var geri uyudum.. 20 dk sonra tekrar uyandım. Depremlere bi bakayım dedim nerde olmuş, kaç olmuş, hatta olmuş mu? Milas 2.3 diyor allah allah dedim bu hissediliyormuş mu ya? Uyudum biraz daha kalktım kahvaltıya annem hissettin mi dedi, çok net dedim.. kahvaltıyı yaptım çıktım.. sonra servisi beklemeye başladım.. 10 dk gecikti.. sonra bangır bangır müzik sesiyle işe geldik.. sabah işe gelir gelmez yaptığım bir kaç işlem var onları hallettim. Şimdi de wc den bu entry yi giriyorum.. hass buraya kadar okudun mu ya gerçekten.. : ) okuyan yazar var mı sözlükte.. hayrat bir şe..

Farketmeden senin olmuşum *

şu yazmaya başlayıp sildiklerimi bir yazmış olsaydım var ya...

Her gün bir öncekinin aynısı.

Az evvel mini mini hapşırdım ve hiç tanımadığım biri çok yaşa kardeş dedi.bak yine sevgi doldum,unuttum tüm dertlerimi.

bugün bizim yıl dönümümüz aslında sözlük.. Özledim.

Sonunu bildiğim hikayeleri dinlemek istemiyorum.

Çocuklar ne kadar güzel şeyler lan.

Bana "omuğğ" diyen hıyar, bugün bize geldi. 4-5 kere öptü, sarıldı. Her eve bu bıdıklardan lazım, insanda dert-tasa kalmaz bunun gibi bıdıklarla uğraşmaktan.

içten gelen o yalnızlık hissi.

cehape yi seçimlerde aynen böyle yapıcaz .

https://www.youtube.com/watch?v=O8ay4gnkBeU

Bu sözlüğe geldiğimde tanıştığım ve sohbet ettiğim sadece iki kişi vardı.
Biri komple yavşak çıktı. Defalarca kendisini abi gibi gördüğümü söylememe rağmen sevgili bulana kadar türlü meriçlik yaptı, her defasında geri çevirdim. Sonrasında sözlükten sevgili yapti, rahat nefes aldım derken kız kaşar çıktı. Bu yavşak herkesin çok iyi bildiği müthiş duyar kasan bir yazar. Kız ise hesabını sildi gitti.
iki yıldır bir kez hariç hiç konuşmadim. Çünkü kendisine de dediğim gibi tencere kapağını buluyor. Kız kaşardi, adam yavşaktı aslında mutlu olabilirlerdi. Tabii kız sözlüğün yarısıyla birlikte olmasaydı.

Diğeri ise şişman bir öz güvensiz. Ama girilerine baksanız ooo müthiş öz güven sahibi dersiniz. Ona da devamlı kilo vermesini söylediğim, 40 küsür yaşındasın git biraz sosyalleş dediğim için kötü oldum qkdhaj.

ikisinin tek ortak noktası sözlüğün hayatlari olması. Bir gün uyandıklarında silik yediklerini görseler koskoca adamlar ağlarlar.
Söylemek istediğim şey ise bu kadar zavallı bir yaşamı sadece hak edenler yaşamalı ve yaşıyor da.

Bu yalnızlık nereye kadar.

Gece gece gelen dertleşme ihtiyacı.

aylar belki seneler önce attığım görsel, yazı siklenmezken başka birisi attığında sikleniyor oluşu koyuyor...

Hayatımın en büyük şamarını attın.