bugün

Dünyaya değişmeyeceğım, kardeşim dediğim insanın dün sevdiği adam öldü. Uzakta ve ona yardım edemiyorum. Edemedikçe içim parça parça oluyor. O çocuğun ölmesine mi üzüleyim, dostumun kahrolmasına mı üzüleyim bilmiyorum.

Ne eğlenebiliyorum, ne gülebiliyorum... O mutsuzken hiçbir şey yapasım gelmiyor. 1 dk gülsem onun pişmanlığını yaşıyorum.

Ona hiçbir şey olmaz dedik, güçlüdür o kalkar ayağa dedik ama olmadı dayanamadı.. sana onu derken bile umutsuzdum, gözlerindeki umut bitsin istemedim çünkü seni benden başka anlayan yok. Herkes oh iyi olmuş derken biz sarılarak ağladık. Senin kalbini gören bir benim ve o güzel kalbin hep benimle yaşasın. Bu da geçecek dostum ❤️ hep yanındayım.
Bundan 5 ay öncesine dönme şansım olsa ve bundan sonrası planladığım gibi gidecek olsa. Bunun için sanırım canımı verirdim.
Çok sevdiğim birisi psikolojik olarak çok zor günler geçiriyor. Uzun bir süre psikiyatride yatacak ve Elimden birşey gelmiyor.

Eğer bir masal perisi çıkıp da o yine mutlu ve sağlıklı olacak ama bi şartla onun acılarını senin zihnine dolduracağız kabul eder misin dese gözümü bile kırpmadan evet derdim.
pokemon gerçek olsaydı keşke...
Aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
Üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;
Ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?
Hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten.

söylemek istediğim tam olarak ta budur.
güncel Önemli Başlıklar